Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
Publicystyka
Opinia EKES: Integracja regionalna a rozwój zrównoważony (czerwiec 2004)
Marzena Mendza-Drozd, Stowarzyszenie na rzecz FIP
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) wydał opinię (z inicjatywy własnej) w sprawie: Integracja regionalna a rozwój zrównoważony; przyjął ją w czerwcu 2004 roku.
Celem Opinii jest przyczynienie się do uwzględnienia pojęcia rozwoju zrównoważonego w europejskich
politykach rozwoju regionalnego. Ponadto, Opinia ma także na celu zwrócenie uwagi krajów
rozwijających się na kosztowne błędy, popełnione przez państwa europejskie na drodze rozwoju
gospodarczego. Wydaje się, że korzystając z doświadczeń innych państw, niektórych z błędów można
uniknąć.
W pojęciu zrównoważonego rozwoju zdaniem EKES zawarte są: rozwój gospodarczy, poszanowanie środowiska naturalnego i sprawiedliwość społeczna. Te trzy elementy traktowane łącznie dają szansę na przeobrażenie ogólnego, teoretycznego pojęcia w instrument praktycznego działania.
Integracja regionalna natomiast stanowi, wraz ze wsparciem polityki makroekonomicznej, zagadnieniami handlu i rozwoju, bezpieczeństwem żywnościowym i wzmocnieniem potencjału instytucjonalnego, strategię wspólnotową, mającą na celu zapewnienie współpracy z krajami rozwijającymi się i najsłabiej rozwiniętymi.
Równocześnie EKES zwraca uwagę na fakt, że chociaż zrównoważony rozwój stanowi podstawowy priorytet UE i został uznany za główny cel strategiczny, nie wydaje się, żeby w samej Unii Europejskiej nadano mu w pełni konkretną i praktyczną treść.
Integracja regionalna a rozwój zrównoważony w kontekście globalizacji
Zdaniem EKES jednym z ważniejszych zagadnień związanych z rozwojem zrównoważonym i integracją regionalną jest kwestia zagranicznych inwestycji bezpośrednich w krajach rozwijających się i najsłabiej rozwiniętych.
Zagraniczne inwestycje mogą odegrać ważną rolę w służbie rozwoju gospodarczego, a zatem zmniejszania ubóstwa, dzięki tworzeniu miejsc pracy. Faktem jest jednak, że w tych krajach mają one często na celu przede wszystkim czerpanie korzyści z niskiego kosztu robocizny. Jest bardzo prawdopodobne, że w wielu przypadkach są one na dłuższą metę szkodliwe zarówno dla rozwoju zrównoważonego, jak i dla integracji regionalnej.
Wskazane byłoby więc - zdaniem EKES - zbadanie w sposób bardziej pogłębiony wpływu zagranicznych inwestycji na rozwój zrównoważony. Inaczej mówiąc, inwestycje te nie powinny być oceniane na podstawie rentowności, wyłącznie według kryteriów ekonomiczno-finansowych, ale również pod kątem ich wpływu na środowisko naturalne i tkankę społeczna. Szczególną uwagę należałoby zwrócić na zbadanie roli przedsiębiorstw w celu stymulowania ich odpowiedzialności społecznej.
Strategia i jej wdrażanie na szczeblu Unii Europejskiej
Pojęcie zrównoważonego rozwoju może zostać skutecznie wprowadzone - uważa EKES - do działań integracji regionalnej tylko poprzez konkretne polityki branżowe. W związku z tym należy sporządzić listę tematów mogących stanowić przedmiot konkretnie określonych branżowych polityk integracji regionalnej i rozwoju zrównoważonego. Powstanie takiej listy powinno stanowić efekt dialogu ze zorganizowanymi uczestnikami społeczeństwa obywatelskiego.
W celu rozpoczęcia dyskusji EKES proponuje poniższy zestaw tematów (podzielony na 3 wspomniane wyżej elementy) , zakładając, że będzie on uzupełniany:
1. Rozwój gospodarczy
W tym punkcie EKES zwraca uwagę na takie tematy jak: polityka rozwoju obszarów wiejskich, polityka w dziedzinie leśnictwa, polityka w dziedzinie transportu, polityka w dziedzinie turystyki, polityka w sektorze rybołówstwa, polityka w sektorze energii.
Wśród proponowanych przez EKES rozwiązań pojawiają się m.in.: promocja metod uprawy opierających się na wypróbowanych technikach, gwarantujących zgodność z zasadami zrównoważonego rozwoju; wprowadzanie nowatorskich technologii, dzięki którym nawozy na bazie przetworzonych resztek produktów rolnych stają się bardziej opłacalne niż nawozy chemiczne; wspieranie działań mających na celu przeciwdziałania masowej migracji ze wsi do miast, za pomocą upowszechniania nowych form działalności komplementarnych w stosunku do rolnictwa; określenie wymogu gospodarowania zasobami leśnymi, zgodnego z zasadami rozwoju zrównoważonego; tworzenie systemów certyfikacji, umożliwiających poświadczanie zgodności sposobów pozyskiwania - przede wszystkim drewna - z wymogami rozwoju zrównoważonego; dbałość o to, aby korzyści wynikające z budowy międzynarodowych szlaków transportowych nie zostały zniweczone przez szkody wyrządzone środowisku; promocja takich form jak ekoturystyka czy turystyka kulturalna.
2. Sprawiedliwość społeczna
W tym obszarze EKES zwraca uwagę na konieczność wspierania m.in.: zmian w sposobie podejścia do zagadnień związanych z relacjami między kobietami i mężczyznami i wspieranie mechanizmów przyczyniających się do zniesienia dyskryminacji ze względu na płeć; wspieranie praw mniejszościowych grup kulturowych, przeciwdziałanie dyskryminacji opartej na kryteriach społecznych czy rasowych; wspieranie działań na rzecz włączania pracowników i ich organizacji w proces podejmowania decyzji oraz wspieranie organizacji pozarządowych w działaniach na rzecz rozwoju zrównoważonego.
3. Poszanowanie środowiska naturalnego
W tej części EKES podkreśla znaczenie m.in. takich kwestii jak: prawo do wystarczającego pod względem ilościowym i jakościowym zaopatrzenia w wodę, promocja zasad zarządzania gospodarką wodną, promocja zgodnego z zasadami zrównoważonego rozwoju zarządzana terenami chronionymi; przekazywanie doświadczeń unijnych związanych z ochroną różnorodności biologicznej; wprowadzenie zasad ścisłej kontroli handlu dzikimi gatunkami zwierząt i roślin (w tym w punkcie EKES popiera jak najściślejsze przestrzeganie konwencji CITES oraz upowszechnianie jej w jak największej liczbie krajów); podjęcie działań na rzecz przeciwdziałania groźbie pustynnienia.
Konkludując EKES stwierdza, że:
- rozwój zrównoważony jest nadrzędny w stosunku do integracji regionalnej,
- podtrzymuje consensus z Monterrey dotyczący finansowania rozwoju (przewidujący stały wzrost ilości środków przyznawanych na zrównoważony rozwój),
- Unia Europejska, przekazując pomoc krajom rozwijającym się, przekazuje im również szereg treści kulturowych, politycznych i społecznych, których wspólnym mianownikiem może być pojęcie rozwoju zrównoważonego (integracja regionalna jest w tym rozumieniu jednym ze środków realizacji zasady zrównoważonego rozwoju).
W pojęciu zrównoważonego rozwoju zdaniem EKES zawarte są: rozwój gospodarczy, poszanowanie środowiska naturalnego i sprawiedliwość społeczna. Te trzy elementy traktowane łącznie dają szansę na przeobrażenie ogólnego, teoretycznego pojęcia w instrument praktycznego działania.
Integracja regionalna natomiast stanowi, wraz ze wsparciem polityki makroekonomicznej, zagadnieniami handlu i rozwoju, bezpieczeństwem żywnościowym i wzmocnieniem potencjału instytucjonalnego, strategię wspólnotową, mającą na celu zapewnienie współpracy z krajami rozwijającymi się i najsłabiej rozwiniętymi.
Równocześnie EKES zwraca uwagę na fakt, że chociaż zrównoważony rozwój stanowi podstawowy priorytet UE i został uznany za główny cel strategiczny, nie wydaje się, żeby w samej Unii Europejskiej nadano mu w pełni konkretną i praktyczną treść.
Integracja regionalna a rozwój zrównoważony w kontekście globalizacji
Zdaniem EKES jednym z ważniejszych zagadnień związanych z rozwojem zrównoważonym i integracją regionalną jest kwestia zagranicznych inwestycji bezpośrednich w krajach rozwijających się i najsłabiej rozwiniętych.
Zagraniczne inwestycje mogą odegrać ważną rolę w służbie rozwoju gospodarczego, a zatem zmniejszania ubóstwa, dzięki tworzeniu miejsc pracy. Faktem jest jednak, że w tych krajach mają one często na celu przede wszystkim czerpanie korzyści z niskiego kosztu robocizny. Jest bardzo prawdopodobne, że w wielu przypadkach są one na dłuższą metę szkodliwe zarówno dla rozwoju zrównoważonego, jak i dla integracji regionalnej.
Wskazane byłoby więc - zdaniem EKES - zbadanie w sposób bardziej pogłębiony wpływu zagranicznych inwestycji na rozwój zrównoważony. Inaczej mówiąc, inwestycje te nie powinny być oceniane na podstawie rentowności, wyłącznie według kryteriów ekonomiczno-finansowych, ale również pod kątem ich wpływu na środowisko naturalne i tkankę społeczna. Szczególną uwagę należałoby zwrócić na zbadanie roli przedsiębiorstw w celu stymulowania ich odpowiedzialności społecznej.
Strategia i jej wdrażanie na szczeblu Unii Europejskiej
Pojęcie zrównoważonego rozwoju może zostać skutecznie wprowadzone - uważa EKES - do działań integracji regionalnej tylko poprzez konkretne polityki branżowe. W związku z tym należy sporządzić listę tematów mogących stanowić przedmiot konkretnie określonych branżowych polityk integracji regionalnej i rozwoju zrównoważonego. Powstanie takiej listy powinno stanowić efekt dialogu ze zorganizowanymi uczestnikami społeczeństwa obywatelskiego.
W celu rozpoczęcia dyskusji EKES proponuje poniższy zestaw tematów (podzielony na 3 wspomniane wyżej elementy) , zakładając, że będzie on uzupełniany:
1. Rozwój gospodarczy
W tym punkcie EKES zwraca uwagę na takie tematy jak: polityka rozwoju obszarów wiejskich, polityka w dziedzinie leśnictwa, polityka w dziedzinie transportu, polityka w dziedzinie turystyki, polityka w sektorze rybołówstwa, polityka w sektorze energii.
Wśród proponowanych przez EKES rozwiązań pojawiają się m.in.: promocja metod uprawy opierających się na wypróbowanych technikach, gwarantujących zgodność z zasadami zrównoważonego rozwoju; wprowadzanie nowatorskich technologii, dzięki którym nawozy na bazie przetworzonych resztek produktów rolnych stają się bardziej opłacalne niż nawozy chemiczne; wspieranie działań mających na celu przeciwdziałania masowej migracji ze wsi do miast, za pomocą upowszechniania nowych form działalności komplementarnych w stosunku do rolnictwa; określenie wymogu gospodarowania zasobami leśnymi, zgodnego z zasadami rozwoju zrównoważonego; tworzenie systemów certyfikacji, umożliwiających poświadczanie zgodności sposobów pozyskiwania - przede wszystkim drewna - z wymogami rozwoju zrównoważonego; dbałość o to, aby korzyści wynikające z budowy międzynarodowych szlaków transportowych nie zostały zniweczone przez szkody wyrządzone środowisku; promocja takich form jak ekoturystyka czy turystyka kulturalna.
2. Sprawiedliwość społeczna
W tym obszarze EKES zwraca uwagę na konieczność wspierania m.in.: zmian w sposobie podejścia do zagadnień związanych z relacjami między kobietami i mężczyznami i wspieranie mechanizmów przyczyniających się do zniesienia dyskryminacji ze względu na płeć; wspieranie praw mniejszościowych grup kulturowych, przeciwdziałanie dyskryminacji opartej na kryteriach społecznych czy rasowych; wspieranie działań na rzecz włączania pracowników i ich organizacji w proces podejmowania decyzji oraz wspieranie organizacji pozarządowych w działaniach na rzecz rozwoju zrównoważonego.
3. Poszanowanie środowiska naturalnego
W tej części EKES podkreśla znaczenie m.in. takich kwestii jak: prawo do wystarczającego pod względem ilościowym i jakościowym zaopatrzenia w wodę, promocja zasad zarządzania gospodarką wodną, promocja zgodnego z zasadami zrównoważonego rozwoju zarządzana terenami chronionymi; przekazywanie doświadczeń unijnych związanych z ochroną różnorodności biologicznej; wprowadzenie zasad ścisłej kontroli handlu dzikimi gatunkami zwierząt i roślin (w tym w punkcie EKES popiera jak najściślejsze przestrzeganie konwencji CITES oraz upowszechnianie jej w jak największej liczbie krajów); podjęcie działań na rzecz przeciwdziałania groźbie pustynnienia.
Konkludując EKES stwierdza, że:
- rozwój zrównoważony jest nadrzędny w stosunku do integracji regionalnej,
- podtrzymuje consensus z Monterrey dotyczący finansowania rozwoju (przewidujący stały wzrost ilości środków przyznawanych na zrównoważony rozwój),
- Unia Europejska, przekazując pomoc krajom rozwijającym się, przekazuje im również szereg treści kulturowych, politycznych i społecznych, których wspólnym mianownikiem może być pojęcie rozwoju zrównoważonego (integracja regionalna jest w tym rozumieniu jednym ze środków realizacji zasady zrównoważonego rozwoju).
Źródło: inf. własna
Przedruk, kopiowanie, skracanie, wykorzystanie tekstów (lub ich fragmentów) publikowanych w portalu www.ngo.pl w innych mediach lub w innych serwisach internetowych wymaga zgody Redakcji portalu.
Redakcja www.ngo.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.