Publicystyka - ngo.pl

Gdynia. Relacja z debaty na temat uzależnienia od telefonu

– Zdecydowanie tak. Coraz rzadziej posiadamy w domu komputery stacjonarne. To uzależnienie od Internetu przeniosło się do urządzeń mobilnych, tabletów i telefonów. Większość Polaków ma komórkę i my postanowiliśmy w Trójmieście przyjrzeć się zjawisku, które nazywa się fonoholizmem, czyli uzależnieniem od telefonu komórkowego. Opracowaliśmy i zaczynamy wdrażać projekt, który nazwaliśmy „Dbam o mój zasięg” – mówił dr Maciej Dębski, socjolog Uniwersytetu Gdańskiego, autor projektu badawczego „Dbam o mój z@sięg”.

Zebrani mogli zobaczyć sondę uliczną, podczas której pytano młodych ludzi na ulicach Gdyni o to, czy rodzice powinni kontrolować telefon dzieci? Zapytani odpowiadali, że to ich prywatna sprawa i jeśli rodzice kupili telefon, nie powinni ich kontrolować. Nie było zgody na to, że rodzice biorą sami telefon i sprawdzają. Bo to według młodych ludzi byłoby naruszenie prywatności. I, że w relacjach rodzinnych podstawą jest zaufanie. Rodzice nie powinni kontrolować dzieci jeśli mają do nich zaufanie. Jeżeli jest dobry kontakt z dzieckiem, niepotrzebna jest kontrola, bo wszystko sobie w rodzinie powinniśmy mówić.

– Im jesteśmy starsi, powiedzmy licealiści, dopuszczamy możliwość kontroli w określonych sytuacjach. Ale nadmierne kontrolowanie jest określane jako przemoc – powiedział dr Maciej Dębski.

Martyna Różycka, kierownik Dyżurnet.pl – reaguje na zgłoszenia o treściach nielegalnych i szkodliwych, które są publikowane w Internecie – powiedziała, że jeśli dorośli chcą kontrolować telefon dziecka, ono też powinno mieć prawo do kontrolowania telefonu rodzica.

Patrycja Wonatowska, edukatorka seksualna, związana z Grupą Edukatorów Seksualnych „Ponton” przyznała, że dobrze by było, żeby nie tylko dorośli mieli władzę i kontrolę.

– Bo jest to skazane na niepowodzenie. Zmusza nas, żeby coś ukrywać, a przecież mamy w naturze potrzebę do zachowania swoich tajemnic. Opiekowanie się nie polega na tym, że my będziemy prowadzić młodzież za rękę. Mamy pokazać, że jesteśmy obok i w razie czego będziemy pokazywać i podpowiadać – dodała.

W kolejnej sądzie zapytano młodych ludzi o to czy przesłali nagie zdjęcia swoje lub innych osób? Większość przepytanych odpowiedziało, że nie.

Martyna Różycka przyznała, że do Dyżurnet.pl można zgłosić wszystkie przypadki, które kogoś niepokoją w sieci. Zaś największą wagę przywiązują do materiałów prezentujących seksualne wykorzystywanie małoletnich. Wyjaśniła, że pornografia dziecięca jest takim nadużyciem w sieci, wobec którego trudno znaleźć cięższy kaliber.

Dużą popularnością cieszą się aplikacje, za pomocą których przesłane zdjęcia po krótkim czasie znikają. Ale zdjęcia z sieci nie znikają. Nie można wpadać w pułapkę, że wyślę zdjęcie do swojego chłopaka, zobaczy przez kilak sekund i koniec. Tak nie jest, to zdjęcie trafia do Internetu. Miłość się kończy, albo telefon został skradziony, zdjęcia idą dalej, koniec z naszą intymnością.

Przedstawicielka Stowarzyszenia „Ponton” zapytała zebranych na sali, czy czytali regulamin najpopularniejszego portalu społecznościowego? A tymczasem zdjęcia, które umieszczamy na Facebooku mogą być przez portal wykorzystane. Młodzi ludzie nie mają świadomości, że wysyłając MMS-a używają Internetu. I gdy kasują zdjęcie w telefonie, to ono i tak zostaje w sieci, bo to Internet nam umożliwił przesłanie fotografii.

W trzeciej sondzie poruszono problem cyberprzemocy.

– To przemoc, której skutków nie widzimy, bo nie zostawia siniaków. Ale jest drastyczna. Bo już wpis o tym, że masz fajne piersi jest ocenianiem drugiej osoby. A my nie mamy prawa do tego. Cyberprzemoc polega na anonimowości. Możecie innym mówić by zwracali uwagę na swoją intymność – powiedziała edukatorka seksualna.

Dzięki badaniom socjologicznym okazało się, że duża część cyberprzemocy odbywa się na terenie szkoły, w grupie która się zna. Ofiara zazwyczaj jest osobą znaną.

– Pilną potrzebą jest stworzenie procedur postępowania w szkole w sytuacji, w której dochodzi do cyberprzemocy. Że uczeń wie co zrobić w takiej sytuacji, gdzie ma się zgłosić. Że dyrektor wie, do kogo też się zgłosić. Nie ma nic gorszego w przemocy niż zostawienie jej w relacji sprawca – ofiara. Kiedy uzewnętrznimy ten fakt nadajemy temu znaczenie i rusza działanie. Takich procedur nie ma. W Gdyni o tym myślimy i niebawem będziemy chcieli sprawić, by to stosować – zadeklarowała socjolog.

Poruszono w rozmowie problem obrażania innych w sieci.

Debatę zakończyło pytanie co dobrego zaczyna się z Tobą dziać, gdy jesteś odcięty od Internetu? Okazało się, że gdy odstawi się telefon czy laptopa, to jest tyle wolnego czasu, że nie mamy co z nim zrobić. Czas był zabierany przez siedzenie w Internecie.

– Młodzi ludzie mają dość natłoku informacji, potrzebują spokoju i wylogowania się. A nie potrafią, bo są mocno związani kompulsywnym wykorzystaniem różnych narzędzi w sieci. Ludzie powinni wyjść do ludzi, powinni budować relacje między sobą. Dostrzec, że jest życie poza siecią – zaapelował dr Maciej Dębski.

Szefowa Dyżurnet.pl. poradziła, że jeżeli wymagamy od nastolatków, żeby nie nadużywali telefonów, sami też ich nie nadużywajmy. Jeśli nie chcemy, by nie siedzieli ciągle z komórką w ręku, też z nią nie siedźmy. Zaapelowała: - Odklejmy się od komórki i zobaczmy, że mamy rodzinę w około.

– Metoda małych kroków, powolne odstawianie, broń Boże odcinania całkowicie od sprzętów. Ale zawsze musi być coś w zamian. I prędzej czy później musi być w to zaangażowana cała rodzina. W rodzinach brakuje rytuałów. Bo one ustalają zasady. Jeśli jest mocny rytuał w rodzinie – podsumował socjolog.