Publicystyka - ngo.pl

Jej główne założenia zostały przedstawione podczas XLI sesji Rady Miasta Tarnobrzega w czasie
debaty, która miała być poświęcona osobom niepełnosprawnym. Sesja odbyła się 28 lipca 2005 roku.




Strategia towarzyszyła wszystkim działaniom podejmowanym przez "Integrację" w ciągu
ostatnich czterech lat. Zrodziło ją samo życie. Opierała się na założeniu, że niepełnosprawność
jest rzeczą bardzo względną, a fakt posiadania przez kogokolwiek jakiejś ułomności - jeszcze o
niczym nie świadczy. Ważniejsze bowiem od tego, jaką kto ma ułomność jest to, jak sobie z nią radzi
i przezwycięża związane z tym ograniczenia. Przykładów, które to potwierdzają jest wiele, jednakże
w przypadku osób określanych mianem "niepełnosprawni", zdecydowanie jeszcze za mało.




Strategia realizowana była lokalnie i w sposób najprostszy z możliwych. Były to systematycznie
prowadzone działania informacyjne. Zdecydowana większość członków stowarzyszenia, to osoby
niepełnosprawne, głównie z ułomnością narządu ruchu. Jednak w materiałach informacyjnych
akcentowane były osiągnięcia sportowe oraz różnorodne inicjatywy społeczne podejmowane przez
"Integrację". Było to szczególnie ważne, bowiem miało za zadanie złamanie schematyzmu
myślenia dotyczącego niepełnosprawnych. Dzięki temu, osoby te ukazywane były jako społecznie
aktywne, odnoszące sukcesy, a także prezentujące własne zdanie w sprawach, które ich bezpośrednio
dotyczą.




Można wskazać wiele efektów bezpośrednio związanych z realizacją przyjętej strategii. Oto niektóre
z nich. Pierwszym skutkiem było zwiększenie się liczby materiałów informacyjnych, które kierowane
były do różnych instytucji i wszystkich mediów lokalnych: prasy, radia i telewizji. Dzięki


temu zwielokrotniona została możliwość propagowania aktywności społecznej niepełnosprawnych, a tym
samym kształtowania nowych wzorów i postaw względem niepełnosprawności jako takiej. Innym, równie
istotnym, jest promocja grupy liderów. Są to osoby, które codziennie zdobywają "swój
biegun", a swoją postawą życiową, pracą nad sobą i upartym dążeniem do celu, stały się w swoim
środowisku przykładem umiejętności przezwyciężenia własnej ułomności. Systematycznie przedstawiane
osiągnięcia sportowe oraz promocja Nadwiślańskiego Turnieju w Wyciskaniu Sztangi Leżąc
"Bartosz" propagowały uprawianie sportów siłowych i kulturę fizyczną.

W materiałach informacyjnych zwracana była również uwaga opinii publicznej na ważne


problemy dotyczące osób niepełnosprawnych: rozliczne bariery, brak pracy, luka informacyjna czy
mobbing. Jednym z najważniejszych efektów jest również zdecydowana zmiana nastawienia
przedstawicieli lokalnych władz do stowarzyszenia. Przełamanie tej bariery zajęło 4 lata. aż 4
lata! Być może o 4 lata zbyt długo!? Zmianie uległy również postawy wielu innych osób, głównie
pełniących funkcje kierownicze. Wcześniej "Integracja" postrzegana była wyłącznie jako
"kłopot", a likwidacja barier stała się nawet sprawą polityczną!




Dzięki materiałom informacyjnym działania stowarzyszenia znalazły swoje odzwierciedlenia w mediach.
Ogółem ukazało się ponad 300 różnorodnych materiałów medialnych dotyczących "Integracji".
Zdecydowana większość z nich ukazała się we wszystkich mediach lokalnych, pozostałe zaś - w kilku
ogólnopolskich magazynach specjalistycznych oraz portalach internetowych.


Tytuły wielu publikacji mówią same za siebie. Wśród materiałów sportowych można wskazać na:
"Zawodnicy Integracji sportową potęgą", "Wycisnęli grad medali",
"Mistrzowie sztangi", "Nasi w srebrze", "Zwycięstwo na Słowacji",
"Pierś i triceps do Nirwany", "Przezwyciężyli słabości". W przypadku turnieju
sportowego - "Sztanga równych szans", "Mistrz Europy pokazał klasę",
"Rekordowy Bartosz", "Sport bez barier", "Inauguracja sezonu w
Tarnobrzegu". Oprócz tego ukazało się szereg materiałów prezentujących sylwetki zawodników:
"Na wózku do Aten", "Janusz społecznik i jego siłownia", "Siłownia i dieta

• sposób na sukces", "Sport to moje drugie życie", "Sport to radość
  życia".

Podobnie było w przypadku działań społecznych, które mogą zilustrować takie tytuły, jak:
"Skacz z głową", "Pokonać bariery", "Porady pierwszej potrzeby",
"Informacje w punkcie", "Debaty Liderów" oraz interwencyjnych: "Bariery na
każdym kroku", "Biblioteczka praw", "Komunikat specjalnej troski",
"Studia nie dla inwalidy", "Kłody rzucane pod wózki", "Jedni chwalą inni
ganią", "Dzieli ich klapa". Niektóre artykuły stworzyły swoiste cykle. Było tak w
przypadku Punktu Konsultacyjnego dla poszukujących pracy: "Do pracy bez barier",
"Bariery do kariery" i "Przez


bariery do kariery", a także debat publicznych: "Co z tą szkołą", "Otwarte
teraz niemożliwe", "Chcą uciekać z miasta" i "Dlaczego uciekają?". Mini
sondaż dotyczący barier architektonicznych wywołał serię publikacji takich, jak: "Przeciwko
barierom", "Nie będziemy fruwać", "Niepełnosprawna


architektura", "Jak w więzieniu" i "Krawężniki wysokie jak góry".

Materiały medialne przedstawiają zakres prowadzonych przez stowarzyszenie działań. Są także pewną miarą osiągnięć i trudności z jakimi przyszło się mierzyć. Niektóre z nich pełniły także ważną funkcję edukacyjną, kształtując nowe postawy i wzory zachowań. Bywało też, że mobilizowały
innych do większej aktywności. Zdarzało się również, że niektóre - chcąc nie chcąc - wyrażały krytyczną ocenę "niepełnosprawnych" działań podejmowanych przez innych.

Strategia, przyjęta przez "Integrację", w swej istocie była próbą zmiany wizerunku osób niepełnosprawnych, a także przełamywania pewnych uprzedzeń czy stereotypów. Niezależnie od tego, miała też jeszcze jedno, bardzo ważne przesłanie. Jest nim wspólne podejmowanie działań w zakresie wyrównywania szans osób niepełnosprawnych. Przykład - jak powszechnie wiadomo - działa najmocniej. A któż w tym względzie może zrobić więcej, jeśli nie oni sami?

*************
Pełny tekst wystąpienia przedstawionego na formum Rady Miasta znajduje się w sekretariacie - Tarnobrzeg, ul. Kościuszki 32, tel. /0.15/ 822 71 39, 822 65 70 w.587. Został również opublikowany w całości na:
http://informacje.zpchr.pl/?url=inf&art=14640  lub www.integracja.livenet.pl

Między treścią opublikowanego wystąpienia a niniejszym komunikatem są pewne różnice. Z tego względu warto porównać obie wersje.