Od porannej modlitwy dnia 29 sierpnia 2005 w Małej Synagodze przy ul. Pomorskiej 18 rozpoczęły się w Łodzi obchody 61. rocznicy likwidacji łódzkiego getta Litzmannstadt. Podczas tej podniosłej uroczystości licznie zgromadzeni łodzianie odwiedzili Park Ocalałych, oddali hołd pomordowanym ofiarom na Cmentarzu Żydowskim, oraz wzięli udział w Marszu Pamięci.
Spotkanie w Parku Ocalałych miało symboliczny charakter. Uczestnicy
wyrazili współczucie dla ofiar getta sadząc ku ich pamięci
miniaturowe drzewka. Zebrani mogli być również świadkami
odsłonięcia tablicy z wizualizacją parku.
Impreza kontynuowana była na Cmentarzu Żydowskim. Od Psalmu 130 „Z
głębokości wołam do Ciebie Panie” Symchy Kellera - Przewodniczącego
Gminy Wyznaniowej w Łodzi rozpoczęły modlitwy za dusze
pomordowanych. W modlitwach wzięli również ocalały z getta Jehuda
Widawski oraz biskup Adam Lepa. Wśród osób, którzy tego dnia na
Cmentarzu Żydowskim oddali hołd zmarłym znaleźli się m. in.
wicewojewoda Renata Nowak, prezydent Łodzi Jerzy Kropiwnicki,
przewodniczący Rady Miejskiej Sylwester Pawłowski oraz ambasador
Izraela w Polsce David Peleg i burmistrz Tel Avivu Ron Huldai.
Głębokie refleksje uczestników kontynuowane były podczas Marszu
Pamięci z Cmentarza Żydowskiego na Stację Radegast prowadzonego
ulicami: Bracką, Sporną, Zagajnikową i Stalową. Radegast Station in
Litzmannstadt to miejsce wywozu Żydów do obozów zagłady podczas
drugiej wojny światowej. W tym przywołującym przerażające
wspomnienia miejscu uczestnicy zgromadzili się by oddać hołd 150
tysiącom ofiarom holocaustu.
W ramach uroczystości odbył się również w Muzeum Sztuki w Łodzi
pokaz Fotografii Henryka Rosa oraz koncert w Filharmonii Łódzkiej z
okazji obchodów 61 rocznicy likwidacji Litzmannstadt Getto.
Ten szczególny dzień potwierdził, iż łodzianie są społecznością
wrażliwą na niesprawiedliwość społeczną. Zaangażowanie w promocję
wydarzenia świadczy, iż z godnością akceptują swą tragiczną
historię nie obawiając się przy tym powrotu do splamionych krwią
wydarzeń. Dla ocalałych ofiar II wojny światowej uroczystość ta
miała nieocenione znaczenie. Po raz kolejny mogli połączyć się z
cierpieniem swoich bliskich i zaprezentować całej Polsce i Światu
tragedię narodu żydowskiego.
