Tak, to prawda, nauka serio może być niezłą zabawą. Teorię i praktykę wykorzystania grywalizacji w edukacji już dawno opracowano, przetestowano i opisano, jako bardzo skuteczną. W nauce robotyki i programowania grywalizacja sprawdza się wyśmienicie.
W gry dzieci grają od najmłodszych lat, dlatego za pomocą gier uczy się kodowania w przedszkolach. Świetne pomysły i scenariusze zajęć znajdują się na stronie „Kodowanie na dywanie” oraz „mistrzowie Kodowania”. Celem zajęć w wieku przedszkolnym jest głównie opanowanie logiki kodowania i skracania kodu. Taki cel realizuje się poprzez różne drużynowe gry planszowe, gry z kubeczkami i wyścigi, kto np. dotrze pierwszy do wyznaczonego celu, a dodatkowo będzie miał prawidłowo zakodowaną drogę dojścia do tego celu.
Pomysł na zajęcia - wyścigi
Grywalizacja może być też wykorzystana w nauce robotyki w starszych grupach wiekowych. Bardzo fajnie w sprawdza się nauka budowania robotów np. w systemie Lego WeDo i programowanie ich tak, aby poruszały się w określony sposób. Każdą lekcję z WeDo da się przerobić tak, aby wykonać ją w zespołach z wykorzystaniem technik grywalizacji.
Na przykład jednym z podstawowych scenariuszy zajęć jest budowanie pojazdów poruszających się w linii prostej. Na jednym z zajęć w Zabrzańskim Stowarzyszeniu Droga w ramach projektu „Młodzi Gniewni w świecie robotów”, dofinansowanym przez Fundację Cemex – Budujemy przyszłość, zbudowaliśmy trzy pojazdy w trzech kilkuosobowych zespołach, a następnie graliśmy w to, kto pierwszy dojedzie do mety, kto przewiezie największy ładunek na samodzielnie zbudowanej przyczepie, kto precyzyjnie zatrzyma się na linii mety, kto precyzyjnie przejedzie przez trzy wyznaczone punkty (poruszanie się przód – tył – przód).
Potem zespoły same wymyślały kolejne zadania i je realizowały. Aby wygrać, zespół musiał szybko przeprogramowywać robota, kreatywnie zmieniać elementy konstrukcyjne i wyśmienicie się dogadywać. Opanowanie wszystkich trzech elementów dawało słodki smak zwycięstwa niezależnie od osiągniętego miejsca w rankingu.
Zig Zag
Wyżej wymieniony scenariusz można realizować pojazdami poruszającymi się w linii prostej lub ruchem nieskoordynowanym – zygzakowatym w oparciu o scenariusz Danny’s LAB[1], który opracował instrukcję budowy robota Zig Zag. Ciekawym wzbogaceniem zajęć jest zbudowanie toru przeszkód dla tego robota i ściganie się, który pierwszy dojedzie do mety, lub „zaliczy” wszystkie obowiązkowe przeszkody.
Dwie wieże
Innym ciekawym pomysłem na wykorzystanie gry w programowaniu jest wykorzystanie standardowego scenariusza Lego WeDo pt.: „Trzęsienie ziemi” w taki sposób, że dwie drużyny budują robota, wykonujemy doświadczenie ze scenariusza, a następnie gramy w to, która drużyna zbuduje najwyższą wieżę, która się nie rozpadnie, następnie wieża musi być najszersza, potem wieża musi mieć wkomponowane konkretne klocki, kolejnym pomysłem jest zbudowanie takiej wieży, która przetrwa najmocniejsze trzęsienie ziemi – maszynę do trzęsienia należy wtedy zaprogramować zgodnie z poleceniem prowadzącego zajęcia np. w tempie 3, 5, 7 i na koniec 9.
Drużyny zdobywają punkty za każde zwycięstwo. Dopełnieniem punktacji jest krótki i szybki test wiedzy – np. w scenariuszu dot. trzęsienia ziemi można zapytać o to, jaki musi być budynek, aby przetrwał, co wywołuje podwodne trzęsienie ziemi, itp.
Budujemy grę online
Kolejnym fajnym pomysłem na wykorzystanie gier w programowaniu i edukacji jest np. skorzystanie z platformy Glitch (tylko w języku angielskim), na której można napisać swoją własną grę, a następnie w nią grać w kilka drużyn.
Gwarantuję murowaną zabawę, kiedy do zajęć robotycznych włączy się elementy gier i grywalizacji.
