Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
W poniedziałek, 10 marca, odbyła się ogólnopolska konferencja zorganizowana przez rzecznika praw obywatelskich, rzecznika praw dziecka oraz sejmową podkomisje ds. dzieci i młodzieży. W spotkaniu brali też udział przedstawiciele urzędów państwowych, policji, prokuratury, sądów oraz organizacji pozarządowych. Konferencja dotyczyła problematyki przemocy wobec dzieci.
Fakty są alarmujące. Zastępca komendanta głównego policji informował, że od 2000 roku liczba interwencji stale wzrasta. Uczestnicy konferncji szacowali, że w Polsce przemocy ulega około 200 tys. dzieci. Problem istnieje nie tylko w rodzinach patologicznych. Krystyna Żytecka z Fundacji Pomoc Kobietom i Dzieciom wskazywała, że na wsi przemoc w rodzinie jest codziennością, nieodłącznym elementem zwyczaju przechodzącym z pokolenia na pokolenie. To właśnie tu zapotrzebowanie na pomoc wydaje się największe – jednocześnie do tego środowiska dotrzeć jest najtrudniej.
Pomaganiem krzywdzonym dzieciom w Polsce zajmuje się ponad tysiąc instytucji rządowych i samorządowych oraz organizacji pozarządowych. Działania tych instytucji są niestety rozproszone i przynoszą tylko połowiczne efekty.
W wyniku przemocy w rodzinie w dorosłe życie wchodzą coraz bardziej agresywni młodzi ludzie. Pociąga to za sobą wzrost przestępczości. Obecnie w polskim kodeksie karnym istnieje przepis o poszanowaniu nietykalności cielesnej, ale istnieje też pozaprawny kontratyp (okoliczność wyłączająca bezprawność), który dopuszcza karcenie fizyczne dzieci. Dlatego też uczestnicy zaproponowali zmianę art. 95 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i zapisanie w nim zakazu stosowania wobec dzieci kar cielesnych i innych poniżających metod. Ich zdaniem do takich regulacji zobowiązują nas : art. 40 Konstytucji RP, orzecznictwo europejskie oraz art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Więcej: "Ustawowy zakaz bicia dzieci", Danuta Frey, Rzeczpospolita, 11 marca 2003.
Pomaganiem krzywdzonym dzieciom w Polsce zajmuje się ponad tysiąc instytucji rządowych i samorządowych oraz organizacji pozarządowych. Działania tych instytucji są niestety rozproszone i przynoszą tylko połowiczne efekty.
W wyniku przemocy w rodzinie w dorosłe życie wchodzą coraz bardziej agresywni młodzi ludzie. Pociąga to za sobą wzrost przestępczości. Obecnie w polskim kodeksie karnym istnieje przepis o poszanowaniu nietykalności cielesnej, ale istnieje też pozaprawny kontratyp (okoliczność wyłączająca bezprawność), który dopuszcza karcenie fizyczne dzieci. Dlatego też uczestnicy zaproponowali zmianę art. 95 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i zapisanie w nim zakazu stosowania wobec dzieci kar cielesnych i innych poniżających metod. Ich zdaniem do takich regulacji zobowiązują nas : art. 40 Konstytucji RP, orzecznictwo europejskie oraz art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Więcej: "Ustawowy zakaz bicia dzieci", Danuta Frey, Rzeczpospolita, 11 marca 2003.
Źródło: Rzeczpospolita 59/2003
Przedruk, kopiowanie, skracanie, wykorzystanie tekstów (lub ich fragmentów) publikowanych w portalu www.ngo.pl w innych mediach lub w innych serwisach internetowych wymaga zgody Redakcji portalu.
Redakcja www.ngo.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
