Publicystyka - ngo.pl

Spośród wielu tematów zaproponowanych przez organizatorów spotkania uczestnicy wybrali do dalszej dyskusji trzy ich zdaniem najciekawsze i najistotniejsze:

1. zarabianie przez organizacje/ ustalenie ceny usług,
2. praca członków władz organizacji,
3. poziom wynagrodzeń/ wynagrodzenie wolontariuszy.

W toku dyskusji okazało się, że problem zarabiania przez organizacje jest różnie rozumiany przez panelistów. Niemniej jednak udało się zdefiniować szereg realnych problemów, takich jak: problem od kogo i za co można przyjąć pieniądze (casus organizacji pseudoekologicznych i tak zwanych ekoszantaży), problem startowania do wszystkich konkursów grantowych, niezależnie od tego jak silnie związane są z celami organizacji (organizacje sponsor driven) oraz problem pracowników organizacji, którzy nabywszy specjalistyczne umiejętności za pieniądze skierowane do trzeciego sektora, świadczą później dla niego odpłatne usługi.
Uczestnicy spotkania zwrócili uwagę na poważny problem, jaki dotyka wiele organizacji i może być przyczyną zachowań nieetycznych. Problemem tym jest pozyskiwanie środków finansowych na funkcjonowanie organizacji, na obsługę programu, na pokrycie tak zwanych kosztów administracyjnych, w tym wynagrodzeń pracowników organizacji. Problem ten nie jest wyłącznie polską specjalnością.
Organizacje działające w państwach zachodnich, zmuszone do ostrej konkurencji w zdobywaniu środków na swoje funkcjonowanie, nauczyły się ukrywać swoje koszty w realizowanych przez nie programach tematycznych. Powoduje to, po pierwsze zafałszowanie obrazu kosztów w organizacjach, a po drugie skutkuje znacznym zmniejszeniem się puli efektywnych środków trafiających do ostatecznych beneficjentów pomocy.
W zasadzie, wobec zbliżającej się konieczności konkurowania o środki z organizacjami europejskimi, powstaje niebezpieczeństwo, że polskie organizacje będą zmuszone przejąć te nieetyczne metody postępowania.

Następnym bardzo istotnym wątkiem była kwestia wynagradzania pracowników oraz władz organizacji. W tej sprawie było tyle zdań, ile organizacji. Dla jednych jest oczywiste, że pracownicy czy członkowie zarządu, angażując swój czas i energię w pracę organizacji powinni być dobrze wynagradzani. Jeżeli organizację chcą przyciągnąć do siebie specjalistów, muszą zapewnić im zarobki konkurencyjne w stosunku do innych sektorów.

Zdaniem innych organizacje pozarządowe powinny wypracować zasady samoograniczające wynagrodzenia pracowników trzeciego sektora. Wysokie wynagrodzenie są bowiem bardzo źle odbierane przez opinię publiczną i wpływają bardzo źle na wizerunek organizacji. Uczestnicy spotkania zgodzili się natomiast co do tego, że środowisko organizacji pozarządowych jest na tyle zróżnicowane, że właściwie nie jest możliwe określenie jednego uniwersalnego sposobu limitowania wynagrodzeń.

Przedstawiciele obecnych na spotkaniu organizacji wyrazili zainteresowanie częstszymi spotkaniami poświęconymi dylematom etycznym w funkcjonowaniu organizacji. Organizacje pozarządowe w przeważającej liczbie chcą być etyczne. Niektóre jednak uważają, że są w stanie same wyznaczać sobie standardy i ich przestrzegać. Inni widzą konieczność wspólnej pracy bądź nad odświeżeniem Karty Zasad opracowanej przez Stowarzyszenie na rzecz FIP, bądź wypracowaniem nowych zasad. Być może dla zapewnienia przestrzegania przyjętych zasad, czuwania nad ich adekwatnością i aktualnością oraz właściwą interpretacją konieczne byłoby powołanie Rady Etycznej lub Sądu Koleżeńskiego.

Zadania związane z zagospodarowaniem pomysłów oraz okazanej woli współpracy spoczywają teraz na pracownikach Stowarzyszenia na rzecz FIP, ponieważ właśnie ta organizacja była wymieniana najczęściej przez uczestników spotknia, jako najbardziej kompetentna do koordynowania pracy nad wypracowaniem zasad etycznych trzeciego sektora.