Honorowe dawstwo krwi a dawstwo szpiku – czy są do siebie podobne? 14 czerwca – Światowy Dzień Krwiodawcy
Co łączy krwiodawcę i dawcę szpiku? Przede wszystkim bezinteresowna chęć podzielenia się cząstką siebie, by ratować życie drugiego człowieka. Ale dawców łączy także sposób, w jaki to robią! Nie każdy ma świadomość, że krwiotwórcze komórki macierzyste od dawcy szpiku pobiera się najczęściej z krwi obwodowej, za pomocą tzw. aferezy, która bardzo podobna jest do donacji krwi. Z okazji Światowego Dnia Krwiodawcy Fundacja DKMS wyjaśnia, na czym polegają podobieństwa i różnice pomiędzy oddawaniem szpiku a krwi.
Statystycznie co minutę ktoś w potrzebuje krwi, a co 40 minut diagnozuje się nowotwór układu krwiotwórczego. Każdego roku w Polsce wykonywanych jest ok. 1,7 mln transfuzji krwi, których potrzebują m.in. ofiary wypadków, pacjenci poddawani zabiegom operacyjnym, kobiety w trakcie porodu, a także osoby walczące z nowotworami krwi. Co roku liczba dawców krwi rośnie o około 3,6 proc. – w tym samym czasie zapotrzebowanie na krew wzrasta o blisko 9 proc.1.
Jedna jednostka krwi = 450 ml
W organizmie dorosłego człowieka płynie 5-6 litrów krwi, czyli około 10 jednostek. Podczas donacji krwi pełnej od dawcy pobiera się jedną jednostkę krwi pełnej, czyli 450 ml, która następnie jest rozdzielana na koncentrat krwinek czerwonych, płytkowych i osocze. Dzięki temu jeden dawca może uratować życie nawet trzem pacjentom!
- 1 na 10 osób leczonych w szpitalu potrzebuje krwi
- Około 6 jednostek krwi zużywa się podczas operacji serca oraz operacji pacjentów, którzy ucierpieli w wypadkach komunikacyjnych
- Około 20 jednostek krwi potrzebnych jest przy przeszczepieniu wątroby oraz w przypadku ciężkich poparzeń
Afereza, czyli pobranie z krwi obwodowej
Jedną z dwóch metod, służących do pobrania materiału przeszczepowego od dawcy szpiku, jest afereza. Obecnie stosuje się ją aż w 85 proc. przypadków – pozostałe 15 proc. to donacje z talerza kości biodrowej. O metodzie pobrania, którą zastosuje się w przypadku konkretnego dawcy, decyduje lekarz prowadzący pacjenta, wybierając tę, która będzie miała najlepszy wpływ na wynik przeszczepienia.
Zanim dawca przystąpi do oddania krwiotwórczych komórek macierzystych, na 4 dni przed pobraniem oraz w dniu donacji przyjmuje tzw. czynnik wzrostu. Liczba krwiotwórczych komórek macierzystych we krwi jest w normalnej sytuacji bardzo niska, dlatego by przeprowadzić pobranie, konieczne jest zwiększenie ich liczby – i właśnie temu służy czynnik wzrostu, podawany jest poprzez zastrzyki podskórne. To bardzo proste i praktycznie bezbolesne – większość dawców aplikuje je sobie samodzielnie. Warto podkreślić, że czynnik wzrostu występuje naturalnie również w organizmie człowieka np. w trakcie infekcji.
Metoda pobrania krwiotwórczych komórek macierzystych z krwi obwodowej przypomina procedurę oddawania płytek krwi czy osocza w stacjach krwiodawstwa. Dawca szpiku siedzi w wygodnym fotelu, a w obu przedramionach zostają mu założone dwa dożylne dojścia (wenflony). Z jednego krew wypływa, trafia do specjalnej maszyny, która odseparowuje krwiotwórcze komórki macierzyste, a następnie krew wraca do organizmu dawcy drugim dojściem. Taki zabieg trwa ok. 4-5 godzin, po których dawca od razu może wrócić do domu.
„Podczas aferezy cała objętość krwi przechodzi przez aparat, zwany separatorem komórkowym. Ten proces jest powtarzany 2-3 krotnie, a przepływ krwi w aparacie musi być na tyle wolny, aby separator na bieżąco mógł odseparować z krwi te komórki, które są potrzebne do transplantacji, czyli krwiotwórcze komórki macierzyste. Dlatego ta procedura trwa znacznie dłużej niż pobranie pełnej krwi od dawcy krwi” – – tłumaczy dr Tigran Torosian, hematolog, dyrektor medyczny Fundacji DKMS.
„Podczas procedury aferezy dawca ma założone dwa dojścia (wenflony) do żył obwodowych w obu przedramionach, aby zapewnić jednostajny przepływ krwi od dawcy do separatora, a następnie z separatora do dawcy. Dawca jest monitorowany pod względem parametrów układu krążenia (ciśnienie, tętno itd.) i cały czas znajduje się pod opieką specjalistyczną. Trzeba podkreślić, że od dawcy pobrany zostaje wyłącznie nadmiar krwiotwórczych komórek macierzystych, które przedostały się do krwi dzięki czynnikowi wzrostu – dodaje dr Tigran Torosian.
„Ostatecznie pobiera się tylko część komórek białych, wśród których są także komórki krwiotwórcze, a które to tymczasowo przeniosły się ze szpiku do krwiobiegu. W gotowym preparacie przeszczepowym znajduje się nieznaczna domieszka krwinek czerwonych. Większość komórek białych czy krwiotwórczych pozostaje w organizmie dawcy i dalej spełnia swoje funkcje lub wraca do szpiku po zakończonej procedurze – podsumowuje dr Tigran Torosian.
Jak zostać dawcą szpiku lub krwi?
Żeby zostać potencjalnym Dawcą szpiku, wystarczy wejść na stronę www.dkms.pl i zamówić bezpłatny pakiet rejestracyjny do samodzielnego pobrania wymazu z wewnętrznej strony policzka. Po otrzymaniu przesyłki należy wypełnić formularz, pobrać wymaz i umieścić w kopercie zwrotnej, dołączonej do pakietu, a następnie odesłać na adres fundacji.
Potencjalnym dawcą szpiku może zostać każda ogólnie zdrowa osoba pomiędzy 18. a 55. rokiem życia, która nie zmaga się ze znaczną nadwagą.
By zostać krwiodawcą, należy udać się do najbliższego Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK). Na miejscu zostaniemy poproszeni o wypełnienie formularza, przejdziemy krótkie badanie i jeśli nie będzie żadnych przeciwwskazań – oddamy krew. Lista RCKiK znajduje się na stronie: https://krwiodawcy.org/gdzie-mozna-oddac-krew
Dawcą krwi może zostać każda ogólnie zdrowa osoba pomiędzy 18. a 65. rokiem życia, która waży co najmniej 50 kg oraz:
- w ciągu ostatnich 6 miesięcy nie miała wykonanej akupunktury, tatuażu, przekłucia uszu lub innych części ciała,
- w ciągu ostatnich 6 miesięcy nie miała wykonanych żadnych zabiegów operacyjnych, endoskopowych i innych diagnostycznych badań (np. gastroskopii, panendoskopii, artroskopii, laparoskopii),
- w ciągu ostatnich 6 miesięcy nie była leczona krwią i preparatami krwiopochodnymi2.
Źródło: Fundacja DKMS