Szkoła Podstawowa nr 3 w Gostyniu, Stowarzyszenie „DZIECKO” i Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu realizowały cykl zajęć dla rodziców: „CYBERPRZEMOC RÓWIEŚNICZA i jej konsekwencje, w tym psychiczne i prawne, dla dzieci i młodzieży oraz ich rodziców.”
Przemoc rówieśnicza i cyberprzemoc rówieśnicza jest obecnie najczęstszą formą krzywdzenia dzieci i młodzieży!
DOŚWIADCZA JEJ CO DRUGI MŁODY CZŁOWIEK !
Dlatego Szkoła Podstawowa nr 3 w Gostyniu, Stowarzyszenie „DZIECKO” i Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu realizowały cykl zajęć dla rodziców: „CYBERPRZEMOC RÓWIEŚNICZA i jej konsekwencje, w tym psychiczne i prawne, dla dzieci i młodzieży oraz ich rodziców.”
Zajęcia odbywały się w październiku i w listopadzie. Wzięło w nich udział ponad dwustu rodziców. Zajęcia prowadził specjalista pomocy psychologicznej i interwencji kryzysowej - wolontariusz Stowarzyszenia „DZIECKO”.
Celem każdego rodzaju przemocy - niezależnie od środowiska i miejsca, w których do niej dochodzi - jest wyrządzenie krzywdy drugiej osobie. Agresor ukierunkowuje swoje działania na ofiarę – wybraną w sposób celowy lub przypadkowy, chcąc doprowadzić do przykrych dla niej konsekwencji. A czasem też agresor rozładowuje w ten sposób swoje napięcia, obniża swoje odczuwanie lęku, strachu, stresu.
CYBERPRZEMOC RÓWIEŚNICZA – może łączyć w sobie elementy przemocy psychicznej (wyzwiska, poniżanie, obwinianie, ośmieszanie, groźby, szantaż itd.), relacyjnej (odpychanie, odsuwanie się od osoby, wykluczanie z grupy) i seksualnej (począwszy od udostępniania treści pornograficznych do filmików nagrywanych przez same nastolatki).
CYBERPRZEMOC RÓWIEŚNICZA, choć ma inną specyfikę i metody, może być tak samo, a w wielu przypadkach nawet bardziej szkodliwa jak tradycyjna przemoc rówieśnicza. Dlatego – rodzicu, nauczycielu, opiekunie zachowaj czujność i reaguj!
CYBERPRZEMOC RÓWIEŚNICZA to jedno z poważnych zagrożeń w sieci, w świecie wirtualnym. I, niestety, zapobieganie cyberprzemocy może być o wiele trudniejsze niż w przypadku agresji spotykanej w szkole lub w klasie.
WAŻNE: Przejawy cyberbullyingu, czyli cyberprzemocy, są niejednokrotnie trudne do zauważenia przez rodziców czy nauczycieli. Wszystko dzieje się niejako poza zasięgiem ich wzroku. Dlatego często nie są oni w stanie w porę zareagować, a dziecko musi mierzyć się z tą sytuacją i jej konsekwencjami samo.
Specyficzne cechy Internetu sprawiają, że sieć może znacząco ułatwiać działanie stronie atakującej i wpływać na niekorzyść ofiary cyberprzemocy.
Mają na to wpływ przede wszystkim:
1. SZYBKIE ROZPOWSZECHNIANIE MATERIAŁÓW I DUŻY ZASIĘG
Treści opublikowane w sieci często zaczynają żyć własnym życiem. Trudno jest zapanować nad tym, jaka będzie skala dostępności krzywdzących materiałów, a jeszcze trudniej – trwale się ich pozbyć.
2. ANONIMOWOŚĆ i POCZUCIE BEZKARNOŚCI
Poczucie bycia nierozpoznawalnym dodaje e-sprawcom odwagi. Na wiele słów i aktów przemocy, których dopuszczają się online, prawdopodobnie nie zdecydowaliby się w innej sytuacji, np. w szkole. Ofiara zaś może nawet nie wiedzieć przez kogo jest nękana.
3. BRAK OGRANICZEŃ
W przypadku cyberprzemocy akty agresji nie kończą się wraz z wyjściem np. ze szkoły. Ofiara jest stale narażona na atak – niezależnie od pory i miejsca, w którym przebywa.
DO CZEGO TO PROWADZI?
Podobnie jak same ataki w sieci, również ich konsekwencje mogą być różne – mniej bądź bardziej poważne i dotkliwe.
W przypadku jednorazowego aktu agresji, skutki będą raczej niewielkie. Jeśli to np. nieprzyjemna, obraźliwa, poniżająca wiadomość od nieznanego nadawcy – prawdopodobnie początkowo wzbudzi niepokój dziecka, ale w miarę szybko uda mu się o tym zapomnieć.
Problem staje się tym większy, im bardziej nasilone i długofalowe jest nękanie. Jeśli dodatkowo w rolę agresora wciela się osoba ważna dla dziecka, taka, z którą jest w stałym kontakcie (np. rówieśnicy, znajomi z klasy) – konsekwencje mogą być bardzo poważne i długotrwałe (wieloletnie).
Dzieci i nastolatkowie doświadczający cyberprzemocy czują się osaczone i bezsilne. Przeżywają wiele negatywnych emocji równocześnie – lęk, wstyd, upokorzenie. Są często pozbawione wsparcia nieświadomych sytuacji rodziców, są często przekonane, że nie da się nic zrobić. W dalszej perspektywie może się to przełożyć m.in. na zaniżone poczucie własnej wartości, czy problemy w kontaktach z innymi.
POWAŻNYM PROBLEMEM staje się też NARUSZANIE PRAWA PRZEZ E-AGRESORÓW. Znieważanie, pomawianie, uporczywe nękanie, zniesławianie, zniewaga, naruszenie godności czy dobrego imienia, czy przestępstwa przeciwko ochronie informacji coraz częściej skutkują postępowaniami wyjaśniającymi czy sprawami z powództwa cywilnego i kończą się odszkodowaniami, zadośćuczynieniami, odpowiednimi sumami na cel społeczny, kosztami usunięcia skutków naruszenia czyichś praw czy wreszcie zastosowaniem któregoś ze środków wychowawczych wobec nieletniego, czy formy nadzoru wobec rodziców.
CO ROBIĆ?
Jak sprawdzić, czy nasze dziecko jest ofiarą, albo sprawcą (tak! to też możliwe i bardzo częste) cyberprzemocy, żeby móc zareagować?
1. Ważne jest stałe towarzyszenie dziecku w wirtualnym świecie, rozmowa o wszystkim, co je tam spotyka oraz ustalanie zasad dotyczących korzystania z sieci (netykieta)
2. Konieczne jest też zwracanie uwagi na nietypowe zachowania dziecka. One także mogą być wskazówką, że dzieje się coś niepokojącego, np.:
a) sygnały psychosomatyczne: niewytłumaczalne bóle głowy, pleców, brzucha, zawroty głowy, zły humor, nerwowość, trudności z zasypianiem,
b) zmiany w zachowaniu i w nastroju: poczucie osamotnienia, samoizolowanie się, wycofanie się, bezradność, złość, strach, przerażenie, agresja, zwiększenie pobudliwości lub apatia aż po obniżoną samoocenę i poczucie własnej wartości u dziecka, czy nawet stany depresyjne, samookaleczania czy myśli samobójcze.
PRZYPOMINAMY TELEFONY ZAUFANIA. DLA SIEBIE I DLA INNYCH!
Odczuwasz strach? Smutek? Lęk?
Nie wiesz, co zrobić w trudnej sytuacji?
Z nami możesz porozmawiać o wszystkim!
1. TELEFON ZAUFANIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY – 116 111 (Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę)
Telefon jest anonimowy, bezpłatny i dyskretny. Konsultantami są psychologowie i pedagodzy. Telefon działa codziennie, 7 dni w tygodniu przez 24 godziny.
2. TELEFON ZAUFANIA RZECZNIKA PRAW DZIECKA DLA DZIECI, MŁODZIEŻY I MŁODYCH DOROSŁYCH (do 25 r. życia) – 800 12 12 12
Bezpłatny, działa codziennie, 7 dni w tygodniu przez 24 godziny. Konsultanci udzielają wsparcia psychologicznego.
3. TELEFON DLA RODZICÓW I NAUCZYCIELI W SPRAWIE BEZPIECZEŃSTWA DZIECI – 800 100 100 (Biuro Rzecznika Praw Dziecka)
Dostępny od poniedziałku do piątku w godz. od 12.00 do 15.00
8. TELEFON NIEBIESKA LINIA DLA OSÓB DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY W RODZINIE – 800 120 002
Bezpłatny numer dostępny 7 dni w tygodniu przez całą dobę.
Odpowiadając na zgłaszane przez rodziców potrzeby, organizatorzy (SP nr 3 w Gostyniu, Stowarzyszenie „DZIECKO” i PCPR w Gostyniu) przygotowali już grudniowy cykl zajęć, który będzie poświęcony zjawisku nadużywania telefonów przez dzieci, zagrożeń z tym związanych oraz sposobów przeciwdziałania.
Informacja ukazuje się w ramach projektu „Jest bezpiecznie”. Projekt uzyskał dofinansowanie ze środków Samorządu Województwa Wielkopolskiego w ramach otwartego konkursu ofert na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego z dziedziny pomocy społecznej w 2023 roku w konkursie „Wspieranie inicjatyw na rzecz wielkopolskich rodzin”. Projekt jest też realizowany ze środków własnych Stowarzyszenia „DZIECKO”.
Źródło: Stowarzyszenie „DZIECKO”
