Europejski Funduszy Społeczny po 2013 r. – ministerstwo pokazuje założenia nowego programu operacyjnego
28 stycznia wizja Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014-2020 została przedstawiona przez Departament Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego podczas nieformalnego spotkania roboczego. W spotkaniu uczestniczyli m.in. członkowie komitetu monitorującego Program Operacyjny Kapitał Ludzki.
W latach 2014-2020 pieniądze unijne w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego będą dzielone na poziomie krajowym oraz regionalnym. Wsparcie na szczeblu wojewódzkim zostanie uwzględnione w Regionalnych Programach Operacyjnych, które będą mieć charakter dwufunduszowy (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Europejski Fundusz Społeczny). Logika podziału dystrybucji środków unijnych między programem centralnym a programami regionalnymi przedstawia się w następujący sposób:
- 25% środków z EFS będzie przeznaczonych dla krajowego programu operacyjnego, głównie na działania systemowe i wypracowywanie systemowych rozwiązań/reform w ramach priorytetów inwestycyjnych danego celu tematycznego. Beneficjentami wsparcia będą instytucje administracji publicznej oraz pozaadministracyjne, w tym możliwie organizacje pozarządowe;
- 75% środków z EFS będzie przeznaczonych na wsparcie na poziomie regionów; na tym szczeblu finansowane będą działania skierowane bezpośrednio do indywidualnych odbiorców – np. do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.
- Cel 8. Wspieranie zatrudnienia i mobilności pracowników,
- Cel 9. Wspieranie włączenia społecznego i walka z ubóstwem,
- Cel 10. Inwestowanie w EFS edukację, umiejętności i uczenie się przez całe życie,
- Cel 11. Wzmacnianie w EFS potencjału instytucjonalnego i skuteczności administracji publicznej.
Nie oznacza to jednak, że 60% środków nie może byś koncentrowanych między np.: dwoma priorytetami inwestycyjnymi danego celu tematycznego.
Ministerstwo Rozwoju Regionalnego w założeniach przedstawiło szczegółowe obszary wsparcia według klucza priorytetów inwestycyjnych wybranych celów tematycznych:
- Wspieranie jakości, skuteczności i otwartości szkolnictwa wyższego jako instrumentu budowy gospodarki opartej o wiedzę:
- Zapewnienie kształcenia na poziomie wyższym odpowiadającego potrzebom gospodarki i rynku pracy
- Zwiększenie otwartości i mobilności międzynarodowej w szkolnictwie wyższym
- Poprawa międzynarodowej pozycji polskich szkół wyższych
- Przygotowanie i wdrożenie reform w wybranych obszarach polityk publicznych, kluczowych z punktu widzenia strategii Europa 2020 i krajowych programów reform
- Realizacja działań innowacyjnych i ponadnarodowych prowadzących do wypracowania rozwiązań dotąd niestosowanych w celu ich przetestowania:
- Działania ponadnarodowe,
- Działania innowacyjne w skali mikro i makro
- Realizacja programów w zakresie mobilności ponadnarodowej.
- Poprawa jakości, skuteczności i dostępności szkolnictwa wyższego – ok. 46% środków,
- Poprawa dostępności uczenia się przez całe życie – ok. 12% środków,
- Inwestycje w zdolności instytucjonalne i w skuteczność administracji publicznych oraz usług publicznych w celu przeprowadzenia reform – ok. 9% środków.
- Modernizacja i wzmocnienie roli instytucji działających na rynku pracy, w tym działania mające na celu zwiększanie transnarodowej mobilności pracowników,
- Przystosowanie pracowników, przedsiębiorstw i przedsiębiorców do zmian,
- Ułatwianie dostępu do niedrogich, trwałych oraz wysokiej jakości usług, w tym opieki zdrowotnej i usług socjalnych świadczonych w interesie ogólnym,
- Wspieranie gospodarki społecznej i przedsiębiorstw społecznych,
- Ograniczenie przedwczesnego kończenia nauki szkolnej oraz zapewnienie równego dostępu do dobrej jakości edukacji elementarnej, kształcenia podstawowego i średniego,
- Zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
Innowacje społeczne mają dotyczyć najistotniejszych wyzwań w obszarze rynku pracy, integracji społecznej, kształcenia przez całe życie i wzmacniania zdolności instytucjonalnych. Społeczne innowacje będą miały wspólny dla całego kraju system wskaźników, natomiast różne (w zależności od regionów lub typu działań) instrumenty wsparcia. Sposób wdrażania innowacji społecznych ma być dwoisty:
- poziom mikro – ten typ innowacji zakłada wybór operatora dla mikrograntów, który nie jest instytucją publiczną. Na początku procesu przyznaje się małe granty na sprawdzenie zasadności danego pomysłu na projekt. Następnie kolejna pula pieniędzy przeznaczana jest na proces testowania, a na końcu na upowszechniania zrealizowanych działań. Projekty te będą dotyczyć niewielkich przedsięwzięć, a beneficjentami będą mogły być nawet poszczególne osoby;
- innowacje systemowe – zakładają możliwość realizacji projektów na kilka ważnych tematów ( np: innowacyjne sposoby walki z ubóstwem) przez kilku operatorów. Działania w ramach tego typu projektów dotyczyłyby szerszych problemów np.: uwzględniających zmiany legislacyjne czy organizacyjne. Ponadto takie innowacje społeczne otrzymywałyby większe dofinansowanie. Celem innowacyjnych działań miałyby by być rozwiązanie systemowe, również oparte na mechaniźmie grantu globalnego. Beneficjentami tego typu działań byłyby podmioty publiczne i prywatne - silne instytucjonalnie.
Projekty ponadnarodowe mają być skierowane w dużej mierze do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Priorytetowymi obszarem działań mają być projekty dotyczące mobilności przestrzennej grupy beneficjentów ostatecznych opisanych wyżej przy innowacjach społecznych. Jest pomysł, aby w ich wdrażaniu wykorzystać mechanizm grantu globalnego oraz partnerstw międzyinstytucjonalnych.
Co istotne prace Ministerstwa idą pełną parą. Do końca lutego Grupa „PO WER” ma ustalić główne założenia, do końca marca określić już wstępną propozycję programu operacyjnego wraz z zakresem interwencji, a pod koniec kwietnia rozpocząć konsultacje społeczne.
Źródło: informacja własna OFOP