Publicystyka - ngo.pl

Komisja Europejska zapoczątkowała dzisiaj projekt Wirtualne wymiany Erasmusa+, który w ciągu następnych dwóch lat będzie promował dialog międzykulturowy i umożliwi co najmniej 25 tysiącom młodych ludzi rozwój umiejętności dzięki narzędziom cyfrowego uczenia się. Projekt ten obejmuje swoim zakresem 33 kraje uczestniczące w programie Erasmus+ oraz kraje południowego regionu Morza Śródziemnego obejmujące Algierię, Egipt, Izrael, Jordanię, Liban, Libię, Maroko, Palestynę*, Syrię i Tunezję.

Ta wersja internetowa programu Erasmus+ będzie stanowić uzupełnienie programu tradycyjnej mobilności fizycznej, a w przyszłości może objąć swoim zasięgiem również inne regiony świata.

Komisarz do spraw edukacji, kultury, młodzieży i sportu Tibor Navracsics powiedział z tej okazji: – Mimo że Erasmus+ cieszy się ogromnym powodzeniem, w praktyce nie każdy może korzystać z oferowanych w jego ramach możliwości. Dzięki Wirtualnym wymianom Erasmusa+ ułatwimy kontakty międzyludzkie, dotrzemy do młodzieży z różnych środowisk społecznych i będziemy wspierać zrozumienie międzykulturowe. Ta platforma online umożliwi większej grupie młodych ludzi z UE nawiązanie kontaktu z rówieśnikami z innych krajów. Pomoże zbudować mosty międzykulturowe i rozwinąć u młodzieży takie umiejętności, jak krytyczne myślenie, umiejętność korzystania z mediów, znajomość języków obcych i umiejętność pracy w zespole.

Wirtualne wymiany Erasmusa+ połączą ze sobą młodych ludzi, młodych pracowników, studentów i pracowników akademickich z krajów Europy i krajów południowego sąsiedztwa UE za pomocą moderowanych dyskusji, grup realizujących projekty ponadnarodowe, otwartych kursów internetowych i szkoleń z rzecznictwa. Młodzi ludzie z różnych krajów będą mogli przykładowo łączyć się ze sobą raz w tygodniu, aby dyskutować pod okiem moderatora na takie tematy jak sytuacja gospodarcza czy zmiany klimatu, w oparciu o przekazane im wcześniej materiały na te tematy.

Wszystkie działania będą prowadzone w ramach programów szkolnictwa wyższego lub zorganizowanych projektów młodzieżowych. Podczas fazy przygotowawczej projekt Wirtualne wymiany Erasmusa+ wzbudził zainteresowanie uniwersytetów i organizacji młodzieżowych. Utworzono już 50 partnerstw i przeszkolono 40 osób na moderatorów dyskusji.

Kontakty i wymiana z rówieśnikami z zagranicy są doskonałą okazją do zdobycia nowych umiejętności i poszerzenia wiedzy, a także do zwiększenia tolerancji i wzajemnej akceptacji. Platforma Wirtualne wymiany Erasmusa+ wspiera dialog międzykulturowy między młodymi ludźmi zgodnie z deklaracją paryską, której treść została uzgodniona w marcu 2015 r. na nieformalnym posiedzeniu europejskich ministrów edukacji. Deklaracja ta ma na celu promowanie – poprzez edukację – postaw obywatelskich oraz wspólnych wartości, jakimi są wolność, tolerancja i niedyskryminacja.

Kontekst

Podczas fazy pilotażowej, która potrwa do grudnia 2018 r. i na którą przeznaczono budżet w wysokości 2 mln euro, projekt Wirtualne wymiany Erasmusa+ obejmie co najmniej 8 tys. młodych ludzi. Jeśli faza pilotażowa zakończy się sukcesem, planowane jest przedłużenie realizacji projektu do końca 2019 r., aby mogło w nim wziąć udział kolejnych 17 tys. osób. W przyszłości Wirtualne wymiany Erasmusa+ mogłyby stać się regularnie prowadzonym działaniem i objąć swoim zasięgiem jeszcze więcej młodych ludzi w innych regionach.

Program Erasmus+ już teraz wspiera mobilność uczących się i wykładowców między krajami południowego sąsiedztwa UE a Unią. Począwszy od 2015 r. sfinansowanych zostało ponad tysiąc projektów współpracy między uniwersytetami z Europy i z południowego regionu Morza Śródziemnego. W ramach tych projektów około 15 tys. studentów i wykładowców z tego regionu zagości w Europie, a ponad 7 tys. Europejczyków wyjedzie na studia albo w charakterze wykładowców do krajów tego regionu. Dodatkowo co roku około 2,2 tys. młodych osób i osób pracujących z młodzieżą w krajach południowego sąsiedztwa UE bierze udział w projektach uczenia się pozaformalnego.

Więcej informacji

Strona internetowa: Wirtualne wymiany Erasmusa+

• Użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla indywidualnych stanowisk państw członkowskich w tej kwestii.