W dniach od 21 do 24 sierpnia tego roku grupa 5 ekoklubowiczów miała okazję do zdobycia nowych informacji i poznania metod pracy osób na co dzień zajmujących się problematyką tolerancji, ekologii, poszanowania praw człowieka. Seminarium, zorganizowane zostało przez grecką organizację Antigone, na co dzień zajmującą się problemami rasizmu, pokoju na świecie i ekologii.
Szkolenie odbywało się w przepięknej greckiej scenerii wyspy
Chios. Uczestnikami szkolenia byli przedstawiciele organizacji
pozarządowych z czterech krajów Turcji, Grecji, Cypru i Polski.
Polska strona reprezentowana była przez Centrum Promocji i Rozwoju
Inicjatyw Obywatelskich „Opus”, organizacji, która pełni rolę
promotora Ekoklubów w Polsce. Koordynator grupy polskiej Nadina
Milewska zaprosiła do udziału w szkoleniu przedstawicieli ekoklubów
z Pabianic i Rawy Mazowieckiej oraz facylitatora łódzkiego
Ekoklubu.
Seminarium podzielone zostało na cztery bloki tematyczne.
Pierwszy z nich dotyczył problemu osób, które ze względu na swoje
przekonania osobiste nie chcą odbywać służby wojskowej. Drugi blok
tematyczny zajmował się zagadnieniem edukacji w zakresie ochrony
środowiska. Trzeci poświecony był problemom uchodźców, czwarty z
kolei zajmował się zagadnieniami lokalnych problemów ekologicznych
oraz sposobami ich rozwiązania.
Przed wyjazdem każda z osób zadeklarowała uczestnictwo w
konkretnej grupie tematycznej.
Grupa pierwsza, w której miałam okazję pracować, zajmowała się
problematyką osób, które ze względu na swoje przekonania nie
chciały odbywać służby wojskowej. Praca w grupie podzielona została
na kilka etapów. Pierwszym z nich było przyjrzenie się sytuacji
ludzi unikających służby wojskowej w poszczególnych krajach.
Szkolenie dostarczyło mi wielu ciekawych informacji na temat
sposobów radzenia sobie z tym problemem w poszczególnych krajach.
Kolejnym etapem było planowanie wspólnych działań na rzecz pomocy
osobom, które ze względu na swoje poglądy i przekonania nie chcą
odbywać obowiązkowej oraz zastępczej służby wojskowej. Ich sytuację
dodatkowo komplikuje fakt, iż brak jest jednoznacznej prawnej
podstawy do rozwiązania tego problemu. Głównymi uczestnikami grupy
byli ludzie pracujący na rzecz osób, które nie wyrażają zgody na
odbycie służby wojskowej, ale były również osoby, których ten
problem osobiście dotyczył. Dzięki możliwości uczestniczenia w
warsztacie miałam jedyną w swoim życiu okazję, by przyjrzeć się
ogromowi problemów i ludzkich tragedii, mogłam z dumą zaprezentować
podejście naszego rządu oraz sposoby na rozwiązanie tej kwestii w
Polsce. Ze swojej strony zaproponowałam organizacjom obecnym na
szkoleniu pomoc w postaci nagłośnienia zaplanowanych happeningów w
Polsce, bądź też włączenia się w miarę swoich możliwości w ich
realizację.
Warsztaty w drugiej grupie, zatytułowanej "Environmental
awareness and education" skupiały nauczycieli, trenerów, lokalnych
działaczy i pracowników młodzieżowych, których celem było omówienie
warunków i norm wspierających kreowanie przyjaznego i
odpowiedzialnego stosunku do środowiska wśród młodego pokolenia.
Jednym z czynników przyczyniających się do wzrostu zainteresowania
młodzieży ekologią i ochroną przyrody jest dobrze rozumiana i
wykorzystywana edukacja ekologiczna. Dlatego tez warsztaty
rozpoczęły się próbą zdefiniowania tego właśnie pojęcia. Uczestnicy
określili problemy, które powinna poruszać, jej cele, grupy
docelowe, jednak dopiero wprowadzenie dodatkowych pojęć takich jak:
„interdyscyplinarność”, „myślenie całościowe”, „zrozumienie limitu
wzrostu” oraz ich wizualizacja (uczestnicy stworzyli rysunek
przedstawiający zależności pomiędzy różnymi pojęciami) doprowadziły
do stworzenia ostatecznej wersji definicji edukacji ekologicznej.
Efekt pracy był zaskakujący – definicja uczestników okazała się być
bardzo podobną do tej stworzonej przez UNESCO. Wprowadzenie metody
wizualizacji, podobnie jak wprowadzenie innych metod
charakterystycznych dla edukacji nieformalnej, doprowadziło do
znacznego pogłębienia wstępnej analizy, poprawy jej jakości oraz
zwiększenia zaangażowania uczestników w pracę. Po raz kolejny
potwierdziło się, że nie tylko zawartość merytoryczna
przekazywanych treści, ale również forma przekazu może mieć
nieoceniony wpływ na zmianę postrzegania problemów ekologicznych
zarówno przez młodzież jak i dorosłych.
Podsumowaniem szkolenia był krótki wykład zorganizowany dla
wszystkich uczestników dotyczący historii, wielkich postaci oraz
diagnozy aktualnej sytuacji w obszarze poszanowania praw
człowieka.
Udział w seminarium dał wszystkim jego uczestnikom wiedzę i
doświadczenie. Sprzyjał zawiązaniu ciekawych kontaktów do
planowania kolejnych działań i projektów oraz promocji Sieci
Ekoklubów wśród nowych krajów. Wzbogacił nas o nowe pomysły, jak
również dał okazję do pochwalenia się osobistymi doświadczeniami i
metodami pracy, jakie stosujemy na co dzień.
Źródło: Melania Dominiak
