Nie bój się prosić o pomoc!
Depresja znajduje się na drugim, po bólach kręgosłupa i anemii, miejscu wśród najbardziej powszechnych chorób. Do 2020 r. wysunie się na drugą pozycję, a do 2030 r. na pierwsze miejsce (wg ekspertyz WHO). Najczęściej diagnozuje się ją w wieku 20 – 40 lat. Szczególnie zatrważające jest to, że aż 11% młodzieży w wieku do 18 lat cierpi już na zaburzenia depresyjne.
Dostrzegając wagę problemu, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu, wspierane przez Stowarzyszenie Chorych na Stwardnienie Rozsiane w Gostyniu, Stowarzyszenie „DZIECKO” i Starostwo Powiatowe w Gostyniu, zorganizowało 25 marca 2019 r. spotkanie szkoleniowe (wykład oraz konsultacje), poświęcone depresji: „Depresja – jedna z najczęściej występujących chorób cywilizacyjnych”.
Szkolenie otworzył Wicestarosta Gostyński Janusz Sikora, który w imieniu organizatorów podziękował przybyłym oraz wskazał na konieczność niebagatelizowania problemu, jaki jest obecnie depresja.
Wykład poprowadziła dr n. med. Agnieszka Remlinger-Molenda - specjalista psychiatra, psychoterapeuta systemowy z Akademii Medycznej w Poznaniu.
Wykładowczyni pierwszą część szkolenia poświęciła objawom depresji. Wskazała na różnice odróżniające smutek, występujący w naszym życiu, od zaburzeń depresyjnych. Warto zwracać uwagę na to, że:
smutek zwykle jest krótkotrwały i trwa kilka lub kilkanaście godzin, podczas gdy chorobowe obniżenie nastroju może utrzymywać się przez wiele tygodni lub miesięcy;
przygnębienie w zaburzeniu depresyjnym zwykle współwystępuje z innymi objawami m.in. takimi jak bezsenność (zaburzenia snu, trudności z zasypianiem, wybudzenia ok. 3-4 rano lub nadmierna senność), spowolnienie, brak energii, utrata zdolności przeżywania przyjemności, utrata apetytu, przesadne poczucie winy, nadmiarowy i nieuzasadniony pesymizm, niskie poczucie własnej wartości, napady lęku, poczucie przeciążenia;
bóle głowy;
w depresji zwykle ograniczona jest reaktywność nastroju, co oznacza, że pocieszenie osoby w depresji jest niemożliwe lub bardzo trudne (a niekiedy nawet pogarsza jej samopoczucie, ponieważ może ona czuć się nierozumiana, bezradna lub tym mocniej obwiniać się);
obniżenie nastroju w depresji może być bardzo głębokie (pacjenci mogą mieć wrażenie, że „nigdy czegoś takiego nie przeżyli”);
poczucie niechęci do życia, a w szczególności myśli samobójcze - w niechorobowym smutku myśli samobójcze praktycznie nie są spotykane;
w części przypadków depresja może wystąpić bez poprzedzających ją trudnych przeżyć czy wydarzeń, a w części może być zainicjowana przez traumatyczne przeżycie takie, jak śmierć bliskiej osoby, rozstanie – podczas gdy niechorobowy smutek zwykle ma źródło w uchwytnych trudnościach lub problemach
nasilenie przygnębienia w zaburzeniach depresyjnych jest często nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do poprzedzających je przeżyć (tzn. po tylko lekko lub umiarkowanie obciążającym przeżyciu dochodzi do pojawienia się skrajnie silnego, przesadnego przygnębienia);
najczęściej zwykły smutek nie wpływa znacząco na codzienne funkcjonowanie, nie zakłóca istotnie zdolności do radzenia sobie np. z obowiązkami zawodowymi, rodzicielskimi itp., natomiast w depresji radzenie sobie nawet z codziennymi sprawami, w tym wymienionymi wcześniej obowiązkami, może być w znacznym stopniu utrudnione lub nawet niewykonalne.
Psychiatra scharakteryzowała też kilka z rodzajów depresji, takich jak epizod depresyjny czy zaburzenia depresyjne nawracające; opisała też objawy choroby afektywnej jednobiegunowej (czyli zaburzenia depresyjne nawracające lub pojedynczy epizod dużej depresji) i choroby afektywnej dwubiegunowej (z objawami maniakalnymi).
Dr Agnieszka Remlinger-Molenda podkreślała, że konieczne jest reagowanie i konsultowanie z lekarzem podejrzeń o depresję. Przyjmuje się, że wśród ogółu osób, które giną śmiercią samobójczą, 50–80% cierpiało na zaburzenia depresyjne.
Depresja jest także jednym z najczęstszych zaburzeń psychicznych występujących u dzieci i młodzieży. Według badań przeprowadzonych w Polsce w trakcie całego okresu dojrzewania u ok. 35% nastolatków wystąpiły objawy depresji.
W każdym przypadku podejrzewania depresji konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalistą. W zależności od rozpoznania leczenie będzie się odbywało przez psychoterapię, farmakoterapię lub leczenie szpitalne.
Po części wykładowej, zakończonej odpowiedziami na pytania uczestników, dr Agnieszka Remlinger-Molenda prowadziła indywidualne konsultacje dla chętnych.
Konsultacje te były bezpłatne dzięki programowi Neurologicznego Niepublicznego ZOZ Centrum Leczenia SM Ośrodek Badań Klinicznych im. dr n. med. Hanki Hertmanowskiej w Plewiskach, którego przedstawiciele: Ewa Malarska, Maria Zugehoer i Tomasz Zugehoer, przybyli do Gostynia wraz z wykładowczynią.
Szkolenie było nieodpłatne dla uczestników. Wzięły w nim udział rodziny zastępcze, przedstawiciele organizacji pozarządowych oraz specjaliści z domów pomocy społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych, środowiskowych domów samopomocy, warsztatów terapii zajęciowej, ośrodków pomocy społecznej, młodzieżowych świetlic środowiskowych, ośrodka interwencji kryzysowej i powiatowego centrum pomocy rodzinie.
Źródło: Stowarzyszenie „DZIECKO”