'Program 50+' był tematem drugiego spotkania zespołu ds. aktywizacji osób starszych. W spotkaniu z ekspertami uczestniczył przedstawiciel Departamentu Rynku Pracy w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, który przedstawił najważniejsze założenia proponowanego programu.
Jak wynika z doświadczeń międzynarodowych oraz uwarunkowań krajowych, program na rzecz zatrudnienia osób powyżej 50 roku życia dotyczyć będzie przede wszystkim ludzi znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji na rynku pracy. Takimi osobami są m.in. osoby bezrobotne, zbliżające się do osiągnięcia uprawnienia do świadczeń przedemerytalnych, osoby zatrudnione lecz zagrożone redukcją oraz osoby tracące uprawnienia do rent inwalidzkich i zasiłków rehabilitacyjnych. Duża część tej grupy charakteryzuje się niskim poziomem kwalifikacji oraz jest zagrożona długotrwałym bezrobociem.
Uczestnicy dyskusji zgodzili się co do zaprezentowanej klasyfikacji, zwracając jednocześnie uwagę, iż z przedstawionych grup największą liczbę adresatów programu „50+” będą stanowić osoby osiągające uprawnienia do świadczeń przedemerytalnych.
Podkreślono, że program „50+” może mieć kluczowe znaczenie w kontekście przyszłego ograniczenia dostępności do świadczeń dla osób w wieku przedemerytalnym.
Nie ulega wątpliwości, że pełna realizacja programu będzie wymagała również sprawdzonych mechanizmów. Dlatego w 2004 r. przewiduje się przeprowadzenie programu pilotażowego mającego na celu zbadanie efektywności poszczególnych usług i instrumentów rynku pracy. W związku z tym Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej ogłosi konkurs na projekty, których głównym celem będzie doprowadzenie do zatrudnienia osób w wieku przedemerytalnym.
Uczestnikami konkursu mogą być publiczne służby zatrudnienia, organizacje pracodawców i ich związki, związki zawodowe oraz inne organizacje i instytucje, które będą zainteresowane realizacją celów programowych. Przedstawione propozycje zakładają, że konkurs miałby objąć realizację projektów jeszcze w roku 2004 r. Finansowanie zostanie podjęte z rezerwy Funduszu Pracy w kwocie 24 mln zł.
Propozycja zorganizowania konkursu na projekty aktywizujące nie spotkała się z pełną akceptacją zespołu. Padały głosy, iż w związku z brakiem konkretnych pomysłów i instrumentów, zrzuca się odpowiedzialność na innych. Ponadto wyrażono obawy o efektywność takich projektów, związaną przede wszystkim z środkami finansowymi, możliwymi do przekazania na ten cel.
W drugiej części spotkania rozpoczęto dyskusję nad kierunkami działań, w których powinny zmierzać opracowywane projekty. Debatujący przedstawiając swoje pomysły, wskazywali jednocześnie na instrumenty mogące pomóc w ich skutecznej realizacji. Najwięcej kontrowersji wywołało zatrudnienie subsydiowane. Część uczestników uważała, iż taka forma może być skuteczna, inni wyrazili pogląd, że takie zatrudnienie zabija gospodarkę.
Po raz kolejny eksperci sporo czasu poświecili na dyskusję o funkcjonowaniu publicznych służb zatrudnienia. W ich ocenie bez skutecznych działań w zakresie usprawnienia tych służb, trudno będzie mówić o efektywnej realizacji jakiegokolwiek programu aktywizującego. Duże znaczenie tego elementu spowodowało, iż część następnego posiedzenia postanowiono poświęcić na głębszą analizę tego problemu.
W skład zespołu debatującego wchodzą przedstawiciele Konfederacji Pracodawców Polskich, Narodowego Banku Polskiego, Forum Związków Zawodowych, Ruchu Obrony Bezrobotnych, Krajowej Izby Gospodarczej, Polskiego Związku Emerytów i Rencistów i Inwalidów, Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Bezrobotnych, Centralnego Instytutu Ochrony Pracy oraz Szkoły Głównej Handlowej i Uniwersytetu Warszawskiego.
Źródło: Biuro Prasowe MGPiPS
