Publicystyka - ngo.pl

Wśród przesłanek wymuszających zmiany w obecnym systemie wymieniono m.in.: starzenie się społeczeństwa i związaną z tym konieczność wydłużania wieku aktywności zawodowej. Podkreślono również, że podniesienie wieku emerytalnego kobiet jest warunkiem zapewnienia godnego poziomu świadczenia emerytalnego, gdyż w nowym systemie emerytalnym wysokość emerytury zależeć będzie od wartości zebranego kapitału (a zatem także od długości zbierania tego kapitału) oraz okresu, który pozostaje do przeżycia osobie przechodzącej na emeryturę.

Wśród czynników mających wpływ na poziom aktywności zawodowej kobiet, szczególnie w wieku przedemerytalnym, wymieniono wykształcenie, wiek, region zamieszkania oraz sytuację rodzinną. Podkreślono również znaczenie dostępności do usług opiekuńczych dla aktywności zawodowej kobiet, także w wieku przedemerytalnym.

Podczas dyskusji zwrócono uwagę na braki w przedstawionej diagnozie, dotyczące sytuacji kobiet na rynku pracy. Wskazano na konieczność jej uzupełnienia o analizę obecnego stanu prawnego, która powinna dokładnie określać warunki nabywania praw emerytalnych oraz uprawnienia kobiet należących do poszczególnych grup wiekowych, wyróżnionych w obecnie obowiązującym systemie emerytalnym. Uczestnicy dyskusji zgodzili się także, że analizie poddane być powinny doświadczenia innych państw.

Podkreślono, że propozycje dotyczące podwyższania wieku emerytalnego kobiet wpisują się w tendencję aktywizacji zawodowej grupy osób po 50 roku życia, zaproponowaną w raporcie Racjonalizacja Wydatków Publicznych. Nie powinny one jednak naruszać zasady praw nabytych oraz będących w trakcie nabywania.
Definiując zagrożenia i szanse, wynikające z podwyższenia wieku emerytalnego kobiet, rozważano również straty i korzyści proponowanych zmian.

Pomimo pojawiających się rozbieżności, biorący udział w spotkania wyrazili swoje poparcie dla ogólnego kierunku proponowanych działań dotyczących aktywizacji zawodowej kobiet, które ich zdaniem, wpłyną na rozwiązanie problemu dysproporcji w wysokościach świadczeń emerytalnych kobiet i mężczyzn.
Istotnym elementem działania, na który zwrócono uwagę, jest przeprowadzenie właściwej kampanii informacyjnej, wskazującej na przyczyny podejmowanych działań oraz perspektywiczne korzyści przedstawionych rozwiązań.

Uczestnicy spotkania uzgodnili plan działania w oparciu o zdefiniowane podczas dyskusji obszary problemowe:

• scharakteryzowanie problemu – diagnoza sytuacji kobiet na rynku pracy;
  
• celowość wprowadzenia zmian w dotychczasowych regulacjach prawnych dotyczących wieku emerytalnego kobiet - zdefiniowanie problemu;
  
• wypracowanie rozwiązań satysfakcjonujących kobiety
  
• próba zmiany nastawienia kobiet do pracy, traktowanej jako przymus ekonomiczny;
  
• zdefiniowanie grup docelowych, do których trafiać będzie informacja dotycząca proponowanych rozwiązań.
• 
  
  W skład zespołu wchodzą przedstawiciele: Konfederacji Pracodawców Polskich, Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, Krajowego Przedstawicielstwa Emerytów, Rencistów i Osób Niepełnosprawnych, Federacji Związków Zawodowych PKP, Forum Związków Zawodowych, Fundacji Centrum Promocji Kobiet, Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Koalicji KARAT, Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, Krajowego Instytutu Ubezpieczeń SGH oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
  Kolejne spotkanie zaplanowano na piątek, 14 listopada 2003.