Publicystyka - ngo.pl

Była to druga odsłona sympozjum, wspólnego przedsięwzięcia Laboratorium Kooperacji, Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pierwsze odbyło się w grudniu w stolicy Wielkopolski.

Po przywitaniu gości przez Marka Rymszę Bartłomiej Błesznowski – jeden z organizatorów sympozjum, stwierdził, że naczelne zadanie, jakie dziś stoi przed tzw. nowym kooperatyzmem to zmiana współrzędnych definiowania tego, co polityczne, po załamaniu się, wydawałoby się nienaruszalnej, ramy pojęciowej liberalizmu. Kooperatyzm pokazuje, jak na nowo łączyć ekonomię i politykę, poprzez walkę z alienacją konsumpcji, głębszą niż alienacja pracy.

Kolejny referat – wygłoszony przez dr hab. Piotra Laskowskiego z ISNS UW, poświęcony był krytyce idei kooperatystycznych i dyskusji wokół kooperatyzmu wśród francuskich anarchistów XIX wieku, stanowiąc ciekawy kontrapunkt dla pierwszego wystąpienia. Działanie kooperatystyczne, choć wartościowe w warunkach obecnego systemu, wedle niektórych anarchistów, nie mogło jednakże stanowić narzędzia emancypacji politycznej.

Pierwszą sesję zamykało wystąpienie Kamila Piskały z Uniwersytetu Łódzkiego, członka redakcji „Praktyki teoretycznej”. Mówił on o radykalnych komunistycznych wątkach myśli Edwarda Abramowskiego. Takie odczytanie poglądów jednego z czołowych polskich kooperatystów pokazuje, jak pluralistyczny jest dorobek polskiej myśli spółdzielczej.

Wielość i różnorodność tradycji intelektualnych kooperatyzmu podkreślali także obecni na sali słuchacze, pośród których nie brakowało wykładowców akademickich i przedstawicieli samorządu spółdzielczego. Następnie uczestnicy sympozjum zostali zaproszeni na przerwę, podczas której mogli posilić się wegańskimi przekąskami przygotowanymi przez Spółdzielnię Socjalną „Margines”.

Drugą sesję rozpoczął referat Cezarego Miżejewskiego, w którym rozważał on szanse zmiany współczesnej sytuacji społeczno-ekonomicznej w Polsce, jakie stoją przed spółdzielczością socjalną. Jednym z naczelnych postulatów, jakie wynikały z tego wystąpienia był apel o zupełnie nową edukację, która uwzględniałaby wartości oraz umiejętności pomocy wzajemnej i wspólnej pracy, przygotowując tym samym obywateli do kreowania postaw wspólnotowych w dorosłym życiu i wytwarzania nowych form kooperacji.

Kolejny referat wygłoszony przez Justynę Szambelan, członkinię Kooperatywy Spożywczej „Dobrze”, stanowił bardzo interesujące spojrzenie od wewnątrz na motywacje i zasady praktyki kooperatywnej rządzące funkcjonowaniem inicjatyw tego typu. Podstawowa kwestia, która stała się dyskutowanym później wątkiem jej wystąpienia, dotyczyła tego, w jaki sposób samo działanie w kooperatywie przekłada się na formowanie postaw obywatelskiej odpowiedzialności i powrotu do działania ekonomicznego, jako z założenia politycznego – alternatywy wobec neoliberalnej ekonomii opartej na aksjomacie czystego wzrostu.

Drugą sesję zamykał głos Kuby Wygnańskiego (Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”), który dotyczył możliwości rozwoju partycypacji politycznej poprzez rozmaite inicjatywy wspólnotowe i współdzielące, od przedsiębiorstw społecznych począwszy, a skończywszy na sieciach sharing economy.

Po drugiej części referatów nastąpiła dyskusja, z której wynikało m.in., że po pierwsze możemy mówić o dwóch przeciwstawnych tendencjach w polskim społeczeństwie, gdyż obok wzrostu zainteresowania kooperatyzmem jednocześnie notujemy pogłębianie się indywidualistycznych tendencji, zwłaszcza pośród ludzi młodych. Po drugie ruch kooperatystyczny zmienił swe postulaty – podczas gdy na przełomie XIX i XX wieku chciano dokonać zmiany na poziomie systemowym, zaś dziś jedynie w mikroskali.

Wydarzenie było rejestrowane. Nagranie video zostanie niebawem udostępnione na stronach sympozjum i Laboratorium Kooperacji.

więcej na stronie Filozofia Kooperatyzmu >