Publicystyka - ngo.pl

Ja do takiego samolotu bym nie wsiadł. Pilot samolotu bierze przecież na siebie odpowiedzialność za pasażerów znajdujących się na pokładzie.

Piloci w organizacjach

Osoby kierujące ludźmi w organizacjach można porównać do pilotów samolotów. Biorą na siebie ogromną odpowiedzialność za ludzi na „pokładzie”: pracowników, stażystów, wolontariuszy. Kierowanie ludźmi na „pokładzie” wymaga kompetencji i fachowych umiejętności, predyspozycji i doświadczenia, odpowiedniej postawy i nastawienia, solidnej wiedzy i fachowych umiejętności. Wymaga bycia wzorem dla innych i systematycznego doskonalenia kompetencji w zakresie „pilotażu”. Osoby zaangażowane w działalność społeczną bardzo często poświęcają organizacji najcenniejszy składnik majątku własnego – swój czas. Szef ma duży wpływ na to, czy będą miały poczucie, że ten czas jest marnowany czy dobrze wykorzystywany dla „dobra wspólnego”.

Piloci zawodowcy

Pilot to zawód. Czy menedżer to też zawód? Peter F. Drucker, ekspert od zarządzania organizacjami non profit, odpowiadał na to pytanie twierdząco. Każdy zaś zawód charakteryzuje się czterema elementami: zadaniami do spełnienia, narzędziami używanymi przy ich realizacji, zasadami, których należy przy tym przestrzegać oraz postawą odpowiedzialności. Dla tych, którzy nie chcą tracić czasu na „odkrywanie koła” zachęcam do stosowania praktycznego modelu kierowania autorstwa Fredmunda Malika, współpracownika Druckera (polecam jego „(Samo)zarządzanie”). Warto zaznaczyć, że zadania, narzędzia, zasady i odpowiedzialność to ogniwa tego samego łańcucha. Brak, przerwanie lub słabość jednego z ogniw ma wpływ na jego jakość i moc. Inaczej mówiąc, siłę całości determinuje najsłabsze ogniwo.

Piloci kompletni

Z tegorocznej majowej edycji Kongresu Kadry (www.kongreskadry.pl) szczególnie zapamiętałem jeden slajd – prezentował on warunki do spełnienia przez osobę kierującą pracą innych. Niezbędna jest po pierwsze samoświadomość siebie, po drugie odpowiedzialne kierowanie sobą, a po trzecie samoświadomość innych. Kiepskim szefem będzie ten/ta, kto, np. nie zna swoich mocnych stron, nie potrafi planować własnej pracy lub ma niski poziom inteligencji emocjonalnej.

Piloci poszukiwani

„Marzę o tym, żeby kiedyś pracować w organizacji, w której ktoś zarządzałby nie tylko projektami, ale także mną!, powiedziała moja przyjaciółka, wieloletnia pracownica organizacji pozarządowych”. Cytat ten pochodzi z portalu ngo.pl. Codzienna obserwacja skłania mnie do refleksji, że mamy w obszarze kierowania ludźmi w polskich fundacjach i stowarzyszeniach liczy się działanie, np. produkowanie ulotek i plakatów, pisanie grantów i tekstów, spotkania z mediami i partnerami, organizacja akcji ulicznych i kurso-konferencji. Obszar kierowania ludźmi nie jest mocną stroną członków zarządów i kierowników projektów – mamy sporo do zrobienia. Do rzadkości należą organizacje, w których świadomie rezerwuje się czas na kierowanie ludźmi. Gdzie ten czas traktuje się, jako część pracy i to część priorytetową.

Piloci i pasażerowie

Ludzie są najważniejszym dobrem organizacji pozarządowych. Bez nich nie da się zmienić świata, nie będzie marzeń, idei, pieniędzy, projektów i sukcesów. Skuteczne i efektywne zarządzanie tym dobrem to kluczowe zadanie dla członków zarządów i kierowników zespołów. Zachęcam wszystkich do spojrzenia co jakiś czas z dystansu na swoją organizację, zespół i postawienia sobie pytania: Czy leci z nami pilot?

SKRZYNKA NARZĘDZIOWA

• Menedżer nowych czasów, Bolesław Rafał Kuc, Marcin Żemigała, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2010
• Zarządzanie ludźmi w organizacji, Maja Branka, /strona/329416.html
• (Samo)zarządzanie, czyli jak pokierować sobą i organizacją [w] ABC Obywatela, Instytut Spraw Obywatelskich, Łódź 2008 (tekst dostępny nieodpłatnie na: www.iso.edu.pl w dziale „Publikacje”).