Komplementarność, przepływ informacji, partnerstwo, lokalność, preferencje dla podmiotów ekonomii społecznej, dążenie do deinstytucjonalizacji instytucji pomocowych. Według mnie są to najlepsze wytyczne, na jakie jest nas stać – pisze Agnieszka Deja dla portalu Ekonomiaspoleczna.pl.
„Wytyczne w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) na lata 2014 – 2020”. Śmiem twierdzić, że poprzednie lata wdrażania i realizacji programów współfinansowanych ze środków UE już nas czegoś nauczyły. Duża tu też zasługa dobrej współpracy Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju z Radą Działalności Pożytku Publicznego nad ostateczną wersją tego dokumentu. Nie popadam przy tym w nadmierny optymizm, bo zamiary są słuszne, a jak wyjdzie w praktyce zobaczymy. Ważny będzie sposób realizowania projektów według zapisów tego dokumentu.
Konkretne definicje
W wytycznych, które obowiązują instytucje zarządzające regionalnymi programami operacyjnymi (IZ RPO), wskazano katalog usług społecznych świadczonych w interesie ogólnym (publicznym), jako istotne narzędzie wsparcia osób z grup zagrożonych wykluczeniem społecznym, ubóstwem. Są to m.in. usługi asystenckie na rzecz osób niepełnosprawnych oraz rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi, usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, usługi wspierania rodziny oraz usługi systemu pieczy zastępczej, usługi związane z mieszkaniami chronionymi i mieszkaniami wspomaganymi, ale także inne usługi wskazane w PO w priorytecie inwestycyjnym 9iv.
Świadczenia te mają być przede wszystkim zindywidualizowane, zbliżone do warunków domowych, rodzinnych, dawać możliwość zachowania kontroli nad swoim życiem i decyzjami. Taka logika oferowanych usług będzie gwarantować pierwszeństwo indywidualnych potrzeb nad wymaganiami organizacyjnymi.
Zgodnie z zapisami wytycznych, IZ RPO, planując i wdrażając działania, powinny bazować na analizie sytuacji w regionach (m.in. trendów demograficznych, dostępności usług społecznych, usług wsparcia ekonomii społecznej, potrzeb rewitalizacji terenów zdegradowanych). Odwołano się także do rozwiązań wypracowanych już w ramach projektów współfinansowanych z EFS (np. projekty systemowe PIW EQUAL, PO KL). Zwrócono uwagę na potrzebę takiej koordynacji działań, aby np. wsparcie „miękkie” (cel tematyczny 9 RPO – Promowanie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją) łączyło się z działaniami inwestycyjnymi w infrastrukturę społeczną i zdrowotną (priorytet inwestycyjny 9a EFRR).
Współpraca i partnerstwo
W wytycznych podkreślono wagę realizowania zadań publicznych przez jednostki samorządu terytorialnego w partnerstwach z jednostkami spoza sektora publicznego, w szczególności z podmiotami ekonomii społecznej. Ośrodki wsparcia ekonomii społecznej (OWES) mają w zamierzeniu współpracować z regionalnym koordynatorem rozwoju ekonomii społecznej (Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej), ustalać plan oraz zasady realizacji wspólnych inicjatyw.
IZ RPO powinny zapewnić preferencje dla realizacji usług społecznych przez podmioty ekonomii społecznej.
W umowie na realizację projektu powinny być zawarte zapisy odnoszące się do zlecania zadań na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, dokonywania zamówień z wykorzystaniem klauzul społecznych zgodnie z prawem zamówień publicznych oraz zakupu usług i towarów od podmiotów es.
Waga lokalności
Zwrócono uwagę, że usługi społeczne, np.: asystenckie, opiekuńcze, związane z mieszkaniami chronionymi, wspomaganymi, mają być świadczone przez podmioty działające lokalnie. W wytycznych wskazano możliwość tworzenia nowych instytucji, np. centra lub kluby integracji społecznej, placówki wsparcia dziennego zajmujące się opieką i wychowaniem dzieci z rodzin przeżywających trudności. Istnieje również opcja wsparcia działających podmiotów, pod warunkiem, że w ramach projektu zwiększą zatrudnienie lub rozszerzą swoją ofertę. Praktycznie może to oznaczać na przykład zaangażowanie w warsztatach terapii zajęciowej lub zakładach aktywności trenera pracy lub asystenta.
Wsparcie rozwoju sektora ekonomii społecznej
Na poziomie centralnym (IZ PO RPO) ma być zapewnione wsparcie zwrotne dla istniejących podmiotów ekonomii społecznej, w tym przedsiębiorstw społecznych. To wynika z Krajowego Programu Rozwoju Ekonomii Społecznej (KPRES).
Także na poziomie regionów poszczególne IZ mają zapewnić ramach RPO udzielanie bezzwrotnego wsparcia finansowego (dotacji) na: tworzenie nowych miejsc pracy w nowych przedsiębiorstw społecznych, a także tworzenie nowych miejsc pracy w istniejących przedsiębiorstwach społecznych.
OWES mają współpracować z właściwymi terytorialnie PUP w zakresie przyznawania dotacji na tworzenie spółdzielni socjalnych i przystępowanie do spółdzielni socjalnych.
IZ RPO ma zapewnić zachowanie ciągłości dostępu do usług wsparcia ekonomii społecznej w całym okresie programowania, m.in. co do zasady wybór OWES (akredytowanych dla wszystkich typów usług wsparcia es!) następuje na okres minimum 36 mies.
Na poziomie regionów powinny być zapewnione preferencje dla tworzenia miejsc pracy i przedsiębiorstw społecznych w obszarach dot. zrównoważonego rozwoju, solidarności pokoleń, polityki rodzinnej, turystyki społecznej, budownictwa społecznego, lokalnych produktów kulturowych oraz w kierunkach rozwoju wskazanych w strategii rozwoju województwa i w regionalnym programie rozwoju ekonomii społecznej.
Istotne jest także, że wytyczne odnoszą się wprost do Krajowego Programu Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu oraz Krajowego Programu Rozwoju Ekonomii Społecznej.
Idziemy w dobrym europejskim kierunku – zmierzamy do bycia bliżej ludzi, społeczności lokalnej i partnerów.
Źródło: Portal Ekonomiaspoleczna.pl