Publicystyka - ngo.pl

Co mówi ustawa?

Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z dnia 24 kwietnia 2003 roku (Dz. U. Nr 96, poz. 837 z późn. zm.) nałożyła obowiązek powołania Rady Działalności Pożytku Publicznego, jako organu opiniodawczo-doradczego, przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. W rozumieniu Ustawy jest ona organem instytucjonalizującym zasadę dialogu obywatelskiego, a także realizatorem współpracy pomiędzy sektorem publicznym i sektorem organizacji pozarządowych.

Nowelizacja Ustawy z 2010 r. dała możliwość tworzenia Rad także na szczeblu wojewódzkim, powiatowym i gminnym. Rady te są organami konsultacyjnymi i doradczymi, a sejmik województwa, rada powiatu lub rada gminy muszą w drodze uchwały określić szczegółowy sposób konsultowania z organizacjami pozarządowymi i radami (w przypadku ich powołania na danym terenie) projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności organizacji pozarządowych. Baza Rad Pożytku Publicznego, prowadzona przez Ogólnopolską Federację Organizacji Pozarządowych (która jest uzupełniana na podstawie informacji uzyskanych z JST, weryfikowanych również przez organizacje pozarządowe), w styczniu 2013 r. liczyła 108 pozycji, choć od tego czasu ilość Rad z pewnością wzrosła, wskutek rozwoju kultury współpracy między oboma sektorami, a także w wyniku realizacji wielu projektów (FIO, POKL). Obecnie jedynie w woj. śląskim i dolnośląskim nie powołano rad wojewódzkich, które są obecne w pozostałych regionach, choć ich aktywności, wpływy i funkcje nie są jednorodne.

Pomiędzy radami na szczeblu wojewódzkim, powiatowym i gminnym nie ma podległości ani zależności. Dodatkowo, Ustawa o działalności pożytku, niejako przewidując funkcjonowanie wielu różnych Rad pożytku na jednym terytorium (powiat, województwo), w artykule 41h zaleca współpracę między nimi „na zasadach partnerstwa i suwerenności stron, w szczególności przez wzajemne informowanie o kierunkach działań”. Wydaje się, że dzięki takiej współpracy może następować płynna wymiana informacji, wspólna koordynacja działań, a także możliwość inicjacji lub realizacji wspólnych projektów.