Publicystyka - ngo.pl

Dominika Bychawska-Siniarska z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, Paweł Kwiecień ze Stowarzyszenia Kulturalno-Edukacyjno-Naukowego „KEN”, a także Marek Troszyński z Collegium Civitas i Fundacji Wiedza Lokalna gościli we wtorek 28 stycznia br. w siedzibie Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w Warszawie. W minionym roku wszyscy uczestniczyli w International Visitor Leadership Program 2013 Promoting Tolerance Through Social Media, o czym szerzej opowiadali na spotkaniu z przedstawicielami trzeciego sektora. Wszyscy uczestnicy programu mieli okazję zapoznać się ze sposobami wykorzystania nowych technologii przez instytucje i organizacje pozarządowe zza oceanu. Ideą International Visitor Leadership Program jest promowanie tolerancji poprzez media społecznościowe. To, z jakim skutkiem można to wykonywać i jak szerokie są działania przyświecające krzewieniu dobrych praktyk można wykorzystać bazując na wiedzy zza oceanu przedstawili w trakcie swoich prezentacji.

Jednym z najbardziej zauważalnych trendów za granicą jest bardzo częste i różnorakie ilustrowanie opisywanych przez trzeci sektor problemów. Od zwykłych fotografii, przez infografiki, po obraz i to na żywo. Bychawska-Siniarska z HFPC rozpoczęła swoją prezentację od pokazania misji, jaka przyświeca interaktywnemu muzeum w Waszyngtonie – Newseum, które w nowoczesny sposób oprowadza gości po świecie dziennikarskiej informacji. W jej relacji wielość, a także świeżość interaktywnych elementów prezentowanych w muzeum mogła przytłaczać, ale w pozytywnym znaczeniu.

W innym mieście poznała znany na całym świecie serwis umożliwiający niemal bezkosztowe relacjonowanie na żywo dowolnych wydarzeń. Do tego służy Ustream.tv, który publikując w ostatnim czasie mobilne aplikacje na mobilne systemy umożliwił swoim użytkownikom relacjonowanie wideo w czasie rzeczywistym we własnych, zdefiniowanych na ich stronie kanałach dla każdego nieobecnego w danym miejscu i czasie. Usługa jest niezwykle prosta. Instalując aplikację w smartfonie z wbudowaną kamerą możemy nadawać obraz wideo na żywo.

– Jest to co prawda komercyjne narzędzie, ale podobnie jak z każdym innym komercyjnym rozwiązaniem jego twórcy udostępniają wersję premium organizacjom pozarządowym – tłumaczy Bychawska-Siniarska. Przedstawicielka HFPC wspomniała też o oprogramowaniu wprost idealnym do działań organizacji chcących wprowadzać jakościowe zmiany w świecie – Causes.com. Jest to serwis internetowy, którego oprogramowanie umożliwia konstruowanie petycji. Jak sama zresztą zauważa, to jedna z wielu witryn tego typu. Dzięki tego typu serwisom (kolejnym przykładem jest Change.com) możliwe jest skonstruowanie dokumentu, który przekazywany drogą internetową ma szansę przebicia się do większej rzeszy internautów, a w konsekwencji zebrania niemałej ilości podpisów.

Paweł Kwiecień z „KEN-u” zwrócił z kolei uwagę na dziecięcą szkołę w Rochester. W jego relacji do tej placówki w połowie uczęszczają dzieci nieanglojęzyczne. Mimo to, podstawowym językiem jest narodowy język Stanów Zjednoczonych, a dzieci nieposługujące się nim w stopniu komunikacyjnych mają dodatkowych opiekunów. Jednak kwestią, którą podniósł na spotkaniu z trzecim sektorem jest obecność szkoły w sieci. Placówka ma witrynę internetową. Ale nie ma własnego kanału w jakichkolwiek mediach społecznościowych.

– W przypadku promowania niepopularnej i nieakceptowanej przez wszystkich misji szkoła stworzyłaby pole do popisu wszelkim przeciwnikom takich rozwiązań, oddając do ich użytku forum wymiany zdań – zauważa Kwiecień. Zdaniem przedstawicielki HFPC organizacje z tego kraju nie walczą z negatywnymi opiami piętrzącymi się w sieci w równym stopniu jak w Polsce. – W tym kraju osoby utożsamiające się z organizacją same wezmą w obronę misję takiego NGO’sa tłumiąc negatywne opinie – tłumaczy. I za tym przykładem w mediach społecznościowych, w których obecna jest Helsińska Fundacja Praw Człowieka nie ma już równie dużej moderacji, co dotychczas.

Ostatnim z uczestników programu Departamentu Stanu był Marek Troszyński z Collegium Civitas i z Fundacji Wiedza Lokalna. On też zwracał szczególną uwagę na amerykańskie muzea, wskazując na National Centre for Civil and Human Rights mieszczące się w Atlancie i nowojorskie The Museum of Tolerance. To ostatnie w swojej działalności skupia się na interaktywnych wystawach o holokauście, a swoją działalnością wybiega daleko poza mury budynku prowadząc wiele aktywności edukacyjnych poza nim, nie zawsze pod własnym szyldem.

To podejście związane jest z chęcią uniknięcia ewentualnej nienawiści skierowanej w stronę muzeum. Z kolei Muzeum Tolerancji nadmieniane jest przez Troszyńskiego z powodu miejsca budowy. Teren trwającej właśnie budowy i jej lokalizacja jest ściśle powiązana z firmą Coca-Cola, która oddała pod inwestycję 2,5-akrowy plac usytuowany w centrum Atlanty. To podejście biznesu i sektora niosącego misję wymieniane było przez niego jako wzór.

Wszyscy uczestnicy zgodnie, z nieukrywanym zaskoczeniem przyznają, że w działaniach organizacji pozarządowych zza oceanu zaskoczyło ich dokładne rozplanowanie działań. Przede wszystkim za granicą niezwykle istotnym elementem jest posiadanie i aktywne prowadzenie tak niedocenianego w Polsce bloga. Facebook czy Twitter to jedynie kanały uzupełniające, ale media o niezwykle istotnej sile oddziaływania. Na pierwszym pojawiają się wpisy zarówno instytucjonalne, jak i prywatne, a tygodniowo aktywności na kanale NGO-sa podejmowanych jest maksymalnie sześć.

Z kolei drugi, to medium służące przede wszystkim do linkowania materiałów i powiększania zasięgu o hashtagi, zaś częstotliwość publikacji to nawet sześć wpisów, ale dziennie. Dominika Bychawska-Siniarska podsumowując spotkanie przestrzegała: – Musimy się tego nauczyć i systematycznie wdrażać. To nieodzowne, by przetrwać.