Publicystyka - ngo.pl

Po pięciu latach pracy w biznesie i piętnastu latach doświadczenia w organizacjach pozarządowych zauważyłam coś niezwykłego – liderzy tych dwóch światów mają ogromny potencjał, aby się od siebie uczyć i wzajemnie rozwijać swoje kompetencje. Kiedy pracowałam w NGO, doświadczałam raczej jednostronnej wymiany: to biznes nam dawał, od biznesu mieliśmy się uczyć, biznes wiedział lepiej. Dziś widzę, gdzie biznes ma swoje wyzwania i co może czerpać od NGO. Jednym z tych aspektów jest wsparcie w rozwoju kompetencji leadershipowych, których w biznesie ciągle brakuje, a które NGO mają wysoko rozwinięte pracując z ludźmi nie „dla kasy”, a dla „idei”.

Choć obie grupy różnią się podejściem do zarządzania i motywowania ludzi, to ich umiejętności mogą się doskonale uzupełniać. Z jednej strony liderzy biznesowi, inwestujący w szkolenia menadżerskie, często dysponują zaawansowanymi „twardymi” technikami zarządzania, takimi jak feedback, delegowanie zadań czy prowadzenie efektywnych spotkań, skutkującymi sprawnym zarządzaniem firmą na co dzień bez nadmiernego obciążania liderów (co jest charakterystyczne dla NGO). 

Z drugiej strony liderzy NGO mają nieocenioną zdolność inspirowania, budowania zaangażowania i współpracy – nawet przy ograniczonych zasobach, pracy w nadgodzinach i bez wynagrodzenia, a jednocześnie z misją i bez stale fluktuujących zespołów (co jest zmorą biznesu).

1. Feedback jako narzędzie rozwoju

W organizacjach pozarządowych często brakuje ustrukturyzowanego podejścia do udzielania informacji zwrotnej. Tymczasem w biznesie feedback to jeden z podstawowych filarów budowania zespołów i rozwoju pracowników. Udzielanie konstruktywnej informacji zwrotnej nie tylko wzmacnia relacje w zespole, ale również pomaga w osiąganiu lepszych rezultatów. Liderzy NGO, którzy przyjmą takie podejście, mogą zwiększyć efektywność swoich działań, zwłaszcza że często pracują z osobami o różnych kompetencjach i doświadczeniach.

2. Delegowanie zadań

Wiele organizacji pozarządowych boryka się z problemem przeciążenia liderów, którzy starają się robić wszystko samodzielnie. W biznesie umiejętność delegowania jest nieodzowna – pozwala skupić się na strategicznych celów, jednocześnie angażując zespół w realizację zadań. Delegowanie nie oznacza utraty kontroli, ale budowanie zaufania i odpowiedzialności w zespole.

3. Efektywne prowadzenie spotkań

Spotkania w NGO często przypominają burze mózgów, które tracą swój kierunek i kończą się bez konkretnych wniosków. W biznesie spotkania są narzędziem pracy – mają jasno określoną agendę, czas trwania i cele. Taka struktura może być niezwykle pomocna w organizacjach pozarządowych, gdzie efektywne zarządzanie czasem jest kluczowe.

1. Inspirowanie i budowanie zaangażowania

Liderzy NGO mają zdolność do motywowania ludzi poprzez misję i wartości. Często działają w warunkach ograniczonych zasobów finansowych i organizacyjnych, ale potrafią zaangażować wolontariuszy i pracowników dzięki idei, którą realizują. Biznes, który coraz częściej stawia na employer branding i społecznie odpowiedzialne działania, może czerpać z tego doświadczenia, aby budować większe zaangażowanie w swoich zespołach.

2. Współpraca ponad podziałami

Organizacje pozarządowe często działają w złożonych środowiskach, współpracując z różnorodnymi grupami interesariuszy. Takie doświadczenie jest niezwykle cenne w biznesie, gdzie współpraca międzydziałowa i budowanie relacji z klientami czy partnerami staje się kluczowe – zwłaszcza z dobie wdrażania strategii ESG (czym są i jak się je buduje piszę więcej na platformie EPALE: Raportowanie ESG. Jak się do tego zabrać? | EPALE). NGO mogą nauczyć liderów biznesowych, jak skutecznie integrować różne perspektywy i pracować w wielokulturowych zespołach.

3. Adaptacja i elastyczność

Sektor pozarządowy działa często w warunkach niepewności i zmienności. Liderzy NGO są mistrzami w znajdowaniu kreatywnych rozwiązań i szybkiej adaptacji do nowych wyzwań. W dynamicznym świecie biznesu takie podejście jest coraz bardziej potrzebne – szczególnie w czasach kryzysów i nieprzewidywalnych zmian.

Liderzy biznesowi i NGO mają wspólny cel – chcą zmieniać świat na lepsze, choć ich metody mogą się różnić. Współpraca między tymi dwoma sektorami może prowadzić do wzajemnego wzmacniania kompetencji i lepszych rezultatów. Warsztaty, programy mentoringowe, czy wspólne projekty, to tylko niektóre z możliwości, które warto rozważyć.

W ciągu ostatnich 20 lat pracy w biznesie i NGO zrozumiałem jedno – liderstwo to proces ciągłego uczenia się. Każda organizacja, niezależnie od sektora, ma swoje mocne strony, którymi może się dzielić. Budowanie mostów między biznesem a organizacjami pozarządowymi to nie tylko szansa na wzajemny rozwój, ale również na wspólne osiąganie lepszych rezultatów – zarówno w wymiarze społecznym, jak i ekonomicznym.

dr Natalia Marciniak-Madejska – socjolożka, edukatorka, działaczka społeczna. Dyrektorka Działu Projektów Rozwojowych i Centrum Dostępności w SENSE consulting. Wykładowczyni akademicka i konsultantka w zakresie projektowania uniwersalnego, prostego języka, zarządzania projektami i inkluzywnego zarządzania. Autorka publikacji na temat inkluzji społecznej osób z niepełnosprawnościami. Członkini Krajowej Rady Konsultacyjnej przy Pełnomocniku Rządu ds. Osób z Niepełnosprawnościami (2017-2021). Społecznie zarządza organizacjami działającymi na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz kołem gospodyń wiejskich. Ambasadorka EPALE.

EPALE – Elektroniczna platforma na rzecz uczenia się dorosłych w Europie –  to europejska, wielojęzyczna, otwarta społeczność edukatorów osób dorosłych https://epale.ec.europa.eu/pl

To miejsce, w którym szkoleniowcy, trenerzy i edukatorzy osób dorosłych mogą znaleźć inspiracje, propozycje nowych metod nauczania oraz sposobów motywowania dorosłych do nauki. Społeczność EPALE tworzą praktycy, którzy chcą rozwijać własne kompetencje zawodowe, chcą prowadzić dyskusje, dzielić się doświadczeniem, rozmawiać na temat warsztatu swojej pracy.