Publicystyka - ngo.pl

Za granicą

Ashoka Innowatorzy dla Dobra Publicznego jest międzynarodową organizacją, która wyszukuje i zrzesza osoby o wyjątkowej osobowości, wprowadzające nowe, niekonwencjonalne rozwiązania problemów społecznych. Działalność Ashoki opiera się bowiem na przekonaniu, ze skuteczność działania w sferze społecznej zależy w olbrzymiej mierze od zaangażowania, a wręcz niezwykłej pasji pojedynczych osób.
Ashoka istnieje od 1980 roku. Założył ją William Dryton, obecnie prezes Ashoki, którego marzeniem było wspieranie tych działaczy społecznych, którzy poprzez swoje działania wpływają na bieg życia setek innych ludzi. Do dziś Ashoka dotarła do 1122 osób w 42 krajach na świecie, wyjątkowych indywidualności, które w swoim działaniu łączą postawę i pasję pomagania z profesjonalnym podejściem do pracy charakterystycznym dla ludzi biznesu. Ashoka umożliwia im współpracę ponad granicami narodowościowymi, kulturalnymi, czy nawet poza dziedziną, którą się zajmują.

A jak u nas?

W Polsce Ashoka działa od 1994 roku. Reprezentują ją Ewa Konczal (reprezentant Ashoki w Polsce), Ryszard Praszkier (koordynator Międzynarodowego programu Ashoki Bridge for Universities & Society, koordynator programu szkoleń w Ashoce) oraz 42 członków. W Polsce członkowie Ashoki zajmują się działalnością społeczną niemalże w każdej dziedzinie, a działania wielu z nich wykraczają poza terytorium naszego kraju.

Jak pomaga?

Ashoka realizuje swoją misję poprzez inwestowanie właśnie w te wybitne i niepowtarzalne jednostki. Początkowo jest to wsparcie finansowe - najczęściej w postaci trzyletniego stypendium. Stypendium Ashoki w tym najwcześniejszym często krytycznym okresie, pozwala na całkowite poświęcenie się realizowaniu idei – bez konieczności poszukiwania dodatkowych źródeł utrzymania nie związanych z realizowaniem programu. Członkowie Ashoki otrzymują także wsparcie merytoryczne. Ashoka pomaga im nawiązać kontakty, ułatwia zdobywanie wiedzy i umiejętności.

Przyłączyć się do Ashoki – to nie takie proste

Trzeba to powiedzieć - do Ashoki trudno się dostać. Przynależność do niej opiera się na zaufaniu, dlatego organizacja wypracowała własny system przyjmowania nowych członków. Kandydatów zgłaszają Partnerzy Ashoki, którzy reprezentują organizacje grantodawców, instytucje publiczne i inne organizacje, dobrze zorientowane w problemach danego środowiska. Najważniejszym kryterium jest nowa idea, pomysł na rozwiązanie problemów społecznych, który przyczyni się do zmiany nieskutecznych rozwiązań w danej dziedzinie – ochronie środowiska, praw człowieka czy ochronie zdrowia. Osoby, które chcą zostać członkami Ashoki muszą być twórcze, zarówno w ustalaniu wizji, celów, jak i w związanym z tym formułowaniem strategii rozwiązywania problemów. Założeniem organizacji jest międzynarodowy charakter, dlatego pomysły powinny mieć znaczący zasięg, często przekraczający nawet granice państw, w których powstały.

Komu się udało?

Anna Machalica-Półtorak ze Stowarzyszenia „Otwarte Drzwi” dzięki Ashoce stworzyła system aktywnych form walki z bezrobociem młodzieży „wychodzącej z bezradności”. Jej stowarzyszenie koncentruje się na bezrobotnej młodzieży w najbardziej dotkniętych tym problemem rejonach Warszawy, czyli na warszawskiej Pradze. Ashoka umożliwiła współpracę między władzami miasta, biznesem a lokalną społecznością, dzięki czemu możliwe stało się stopniowe wprowadzenie młodzieży zagrożonej wykluczeniem ze społeczeństwa, w bezpieczną przyszłość.
Tomasz Sadowski, z Fundacji Pomocy Wzajemnej „Barka” na co dzień walczy z bezdomnością poprzez edukację osób bezdomnych, bezrobotnych i tych, będących w najtrudniejszej sytuacji życiowej. Poprzez współpracę z Ashoką rozwinął swoją działalność, która obejmuje coraz większą liczbę osób.
Elżbieta Pomaska-Skrzypczak z Fundacji Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową, dzięki własnym doświadczeniom, uświadomiła sobie, że „wewnętrzny przymus działania jest nie tylko ważny, ale też daje poczucie spełnienia”. Dziś, z pomocą Ashoki, która pomogła zrealizować wizję, pomaga dzieciom chorym na raka w zrozumieniu ich możliwości i ograniczeń, a ulepszanie systemu opieki stało się jej życiową pasją.
Piotr Pawłowski – założyciel Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji, od lat pragnie znieść bariery oddzielające osoby niepełnosprawne od reszty „zdrowego” społeczeństwa. W swoich działaniach łączy edukację społeczną na temat osób niepełnosprawnych, zmianę myślenia i nastawienia o niepełnosprawności, ze wzmacnianiem możliwości samych niepełnosprawnych. Ashoka pomogła w realizacji marzeń, by społeczeństwu dostarczyć wiedzy i informacji potrzebnej do radzenia sobie z ludźmi, którzy wśród nich jeżdżą na wózkach.
Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne Klub Gaja reprezentował jej założyciel Jacek Bożek. Od lat kieruje ruchem społecznym na rzecz ochrony środowiska naturalnego, który między innymi chroni naturalne ekosystemy rzeczne w Polsce i Europie Centralnej, prowadzi kampanie na rzecz ochrony zwierząt, warunków ich transportu czy ochrony praw człowieka. Jak sam przyznaje - dzięki Ashoce zaczął widzieć innych.