Publicystyka - ngo.pl

Gdy porównuje się amerykański system edukacyjnymi z systemami w innych krajach klasuje się w środku stawki. Międzynarodowy System Umiejętności Uczniów testował ich umiejętności z zakresu matematyki, nauki i umiejętności czytania. W rankingu wzięli udział piętnastolatkowie z trzydziestu czterech krajów. W tym zestawieniu uczniowie z Ameryki nie zajęli miejsc w pierwszej dziesiątce. Nasze dzieci klasują się na 17 miejscu w czytaniu, dwudziestym pierwszym w nauce i dwudziestym szóstym  w matematyce – tuż za Polską, Estonią, a nawet Wietnamem.

Ranking nie jest powodem do rozpaczy. Niestety nie jest również powodem szukania pozytywnych rozwiązań na przyszłość. Po jego opublikowaniu pojawiły się liczne głosy, które broniły dotychczasowych rozwiązań w publicznej edukacji. Niestety faktem jest, że amerykański system edukacji kuleje. Można go porównywać ze szkolnictwem na Słowacji.

Wielu komentatorów jest zdania, że można zignorować ten ranking. Jednak  Amerykanie są z natury ludźmi głodnymi sukcesu I nie zadawalają ich przeciętne wyniki. Jest to sprzeczne z ich sposobem millennia. Te sposób myślenia widać w wielu dziedzinach życia. Począwszy od dwudziestego szóstego miejsca na Olimpiadzie, poprzez umieszczenia Sputnika w kosmosie, a skończywszy na lądowaniu człowieka na Księżycu. Stany Zjednoczone nigdy nie doceniały przeciętnych rezultatów. Adwersarze tego systemu podkreślają, że amerykańskie szkoły nie obniżyły poziomu nauczania. Istotą problemu jest fakt, że kraje takie jak Niemcy i Irlandia poczyniły większe postępy w obszarze edukacji.

Amerykańskie dzieci są zdolne, do takich samych osiągnięć jak ich rówieśnicy na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych nie brakuje zdolnych pedagogów. Natomiast system zawodzi  uczniów i nauczycieli. Istnieje potrzeba jego naprawienia, ponieważ Ameryka to  to wspaniały kraj, w którym każdy dzięki ciężkiej pracy i własnemu talentowi ma równe szanse. Sukces w życiu powinien być możliwy również przez efektywny i egalitarny system edukacyjny.

Problemem jest nie tylko umiejętne rozwiązywanie testów. Problemem jest nasilająca się konkurencja w erze globalizacji. Jedynie zdolne dzieci w przyszłości będą miały szansę zdobycia zatrudnienia. Ich miejsce zamieszkania nie ma znaczenia. Dzieci z ubogich rodzin pozostaną na marginesie. Uczniowie z Sacramento czy Detroit nie będą konkurować o pracę z dziećmi z Detroit, czy Denver.

Być może Stany Zjednoczone powinny zająć trzydziestą czwartą pozycję, aby zaszły niezbędne zmiany. Właśnie tak niską pozycję zajęły Stany Tenesse i Waszyngton. Politycy w tych regionach kraju postanowili zmienić tę sytuację i podnieśli standardy nauczania. Wprowadzono klarowny system ocen, aby nagrodzić wyróżniających się nauczycieli. Zarazem wspierano nauczycieli zmagających się z trudnościami w ich rozwoju zawodowym. działania przyczyniły się do podniesienia poziomu nauczania wśród studentów. Wykazał to raport, który opublikowano w 2023 roku.

Inne kraje idą śladami Ameryki i wprowadzają podobne zmiany. Skupiają się na podwyższeniu standardów kształcenia nauczycieli oraz inwestowanie w ich rozwój. Jednocześnie w ramach tych zmian określany jest klarowny zakres obowiązków na wszystkich poziomach nauczania. Inspiracją do przeprowadzenia reform jest przekonanie, że Amerykanie chcą być najlepsi we wszystkich obszarach życia. Kolejny raport PISA, pokaże, czy to pragnienie amerykańskiego społeczeństwa stanie się faktem.

Adam Przybylski – absolwent politologii i filologii germańskiej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Ukończył również studia z zakresu administracji elektronicznej i zaawansowanych technologii informatycznych. Współpracuje z Warmińsko-Mazurskim Sejmikiem Osób z Niepełnosprawnościami w zakresie wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami. Publikuje artykuły o problemach osób z niepełnosprawnościami. Pracownik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego. Organizował konferencje o projektowaniu uniwersalnym i warsztaty z zakresu funkcjonowania osób z niepełnosprawnością wzrokową.