Publicystyka - ngo.pl

Projekt jest pierwszym i pilotażowym programem ochrony w regionie płockim i ma na celu zatrzymanie spadku liczebności chronionych gatunków sów i ich aktywną ochronę na terenie powiatu płockiego. 

Zadanie polegało na wykonaniu i montażu 350 wiklinowych koszy dla sowy uszatej w kompleksach leśnych lasów Nadleśnictwa Płock, w konarach drzew.

Przewidywany efekt ekologiczny to zwiększenie liczebności populacji sowy uszatej poprzez stworzenie miejsc-koszy dla uszatki jako bezpiecznych warunków życia i rozrodu dla przedmiotowych chronionych gatunków sów, a także analiza wynikłych zagrożeń dla ich populacji na teranie Powiatu Płockiego.

Na obszarze Unii Europejskiej sowy Strigiformes podlegają ochronie na mocy prawa krajowego państw członkowskich oraz na mocy zapisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z 30 listopada 2009 roku o ochronie dziko żyjących ptaków, zwanej Dyrektywą Ptasią (DP). Art. 4 DP nakłada na państwa członkowskie obowiązek ochrony siedlisk gatunków poprzez tworzenie obszarów specjalnej ochrony ptaków (OSO). Art. 4.1 DP stanowi, że gatunki wymienione w załączniku I DP podlegają specjalnym środkom ochrony dotyczącym ich naturalnego siedliska w celu zapewnienia im warunków przetrwania i rozmnażania. Art. 4.2 DP nakazuje podjęcie podobnych środków w odniesieniu do regularnie występujących gatunków wędrownych nieujętych w załączniku I. Dyrektywa Ptasia zawiera 5 załączników, z których najważniejsze znaczenie ma załącznik I, zawierający wykaz 180 gatunków i podgatunków, dla których wyznaczane są obszary specjalnej ochrony ptaków Natura 2000. a mocy prawa krajowego wszystkie sowy podlegają ścisłej ochronie gatunkowej od 1975 r. Według załącznika 1 do rozporządzenia, 6 gatunków sów wymaga także ochrony czynnej są to: uszatka, pójdźka, puchacz, sóweczka, włochatka i płomykówka.

Celem projektu było stworzenie bezpiecznych warunków do rozrodu sowy uszatej - poprzez montaż 350 wiklinowych koszy/sztucznych gniazd w zadrzewieniach śródpolnych, kompleksach leśnych.

W przypadku uszatki jako sztuczne miejsca gniazdowe stosowane są specjalne wiklinowe kosze, które bardzo dobrze spełniają swoja funkcję. Tego typu kosze umieszczane są zwykle na wysokości 6-10 m nad ziemią. Jednym z zagrożeń dla występowania sów jest brak miejsc lęgowych. Dotyczy to zarówno gatunków leśnych, jak i tych bytujących w pobliżu człowieka. Wycinanie dziuplastych drzew, zatykanie otworów wlotowych na strychy, uszczelnianie budynków prowadzą do ograniczania miejsc odpowiednich do złożenia jaj i wychowania piskląt. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem tych problemów jest wywieszanie skrzynek i platform lęgowych (koszy). Sowy są ptakami dość łatwo akceptującymi sztuczne konstrukcje i z sukcesem je zasiedlającymi. Podobnie jednak jak w przypadku innych działań związanych z czynną ochroną zwierząt, działania te winny być prowadzone z rozwagą.