Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
W 20. rocznicę odkrycia wirusa HIV Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ostrzega, że niektóre kraje afrykańskie mogą w ciągu najbliższych 20 lat stracić z powodu AIDS jedną czwartą siły roboczej. Zatrważające wnioski z Międzynarodowej Konferencji poświęconej AIDS.
14. Międzynarodowa Konferencja poświęcona AIDS w Barcelonie wywołała debatę na temat licznych aspektów społecznych i medycznych pandemii. Do Barcelony przybyli przedstawiciele rządów, eksperci środowisk medycznych oraz członkowie organizacji pozarządowych. Raport z tej konferencji dostarcza dowodów, świadczących o tym, że epidemia HIV pozostawiona swojemu naturalnemu biegowi spowoduje zniszczenia na niespotykaną dotąd skalę.
Epidemia
W Południowej Afryce skala zarażeń HIV wciąż rośnie. W niektórych rejonach zainfekowanych jest ponad 40% ciężarnych kobiet. Iluzja dotycząca ustabilizowanej sytuacji w Afryce Zachodniej rozwiała się wraz z ponownym wybuchem epidemii. To samo dzieje się w Azji. W Indonezji, którą uznawano dotąd za rejon o znikomym występowaniu wirusa, rośnie wskaźnik zarażeń. W Europie Wschodniej i Środkowej Azji bardzo niebezpieczne okazało się rozpowszechniane twierdzenie, że choroba dotyka tylko „grupy podwyższonego ryzyka” (homoseksualiści, narkomani, prostytutki). Nawet w rozwiniętych krajach, gdzie w czołówkach gazet umieszczano apele o zmniejszeniu umieralności z powodu AIDS, wysoki wskaźnik infekcji pojawił się prawie niezauważalnie.
Kiedy HIV rozprzestrzenia się na tak szeroką skalę (ponad 1% populacji jest zainfekowany), liczba zarażonych wzrasta bardzo szybko. Tereny uznane za objęte generalną epidemią to m.in. Afryka, Ameryka Środkowa, niektóre rejony Azji i Karaiby. Ocenia się, że 4 na 5 nowych infekcji w skali światowej zachodzi właśnie na tych terenach.
Peter Piot, Dyrektor Wykonawczy UNAIDS, w przemówieniu otwierającym konferencję wzywał do podjęcia wyzwania rzuconego przez AIDS, wywiązania się ze zobowiązań, opracowania środków zaradczych, likwidowania przesądów, stosowania szczepień oraz zorganizowania 10 bilionów dolarów na walkę z AIDS. P. Piot ostrzegł, że niepowodzenie może uniemożliwić międzynarodowej społeczności dotrzymanie obietnicy i efektywne przeciwdziałanie tej chorobie.
Dzieci – niewinne ofiary AIDS
Według UNAIDS oraz UNICEF na świecie żyje obecnie 3,4 miliona sierot, których rodzice zmarli na AIDS. To trzykrotnie więcej niż sześć lat temu. Najwięcej osieroconych dzieci mieszka w Indiach, jednak procentowo najliczniejszą grupę stanowią maluchy w subsaharyjskiej Afryce. Pozostają bez jedzenia i opieki, wiele z nich opiekuje się umierającymi rodzicami, co z kolei negatywnie wpływa na ich psychikę. Często muszą zostawić szkołę i poszukać pracy, dziewczynki znajdują ją na ulicy. Zarażają się HIV od klientów, a obowiązek utrzymania rodziny spada na młodsze dzieci, które zarabiają w ten sam sposób - koło się zamyka.
Niektóre dzieci zarażają się od rodziców, czasem już w łonie matki. Ruszyła więc kampania mająca na celu zapobieganie przekazywania wirusa przez matki, polegająca na podawaniu ciężarnym kobietom leków antyretrowirusowych.
W Afryce Południowej, gdzie dziennie zaraża się około 1500 osób, a całkowita liczba osób zarażonych wynosi 4,7miliona, duńska organizacja o nazwie IBIS przygotowuje akcję walki z HIV/AIDS, która ma objąć swym działaniem cały kraj. Zaangażowano w nią aktorów działających na polu HIV/AIDS oraz środowiska oświatowe. IBIS zamierza też wspierać badania i lobbing. „Strategia przez nas przygotowana musi być realizowana przez stowarzyszenia i organizacje pozarządowe, które zajmują się bezpośrednio tematyką AIDS/HIV oraz tematyką praw dziecka. Być może razem uda nam się zmienić przyszłość” - powiedział Mark Milner, przedstawiciel IBIS w Afryce Południowej.
Szczególnie zagrożona młodzież
11,8 miliona młodzieży w wieku 15-25 lat żyje z HIV/AIDS. Każdego dnia prawie 6 000 młodych ludzi zaraża się wirusem HIV, jednak tylko niewielka ich część zadaje sobie z tego sprawę. Stanowią oni ponad połowę nowozainfekowanych!
Badania wykazały, że młodzież jest zainteresowana robieniem testów. Ponad 75% zdrowych młodych ludzi zamieszkujących Kenię i ok. 90% - Ugandę wyraziło chęć przebadania się pod kątem zarażenia wirusem HIV. Kluczem do zredukowania skali epidemii i walki z AIDS jest prewencja.
10 kroków prewencyjnych
Podczas Konferencji w Barcelonie powstał raport przedstawiający dziesięć kroków prewencyjnych w walce przeciwko HIV/AIDS:
1. Koniec milczenia, naznaczania, wstydu.
2. Zapewnienie młodym ludziom wiedzy i dostępu do informacji.
3. Wyposażenie młodzieży w umiejętności pozwalające na przełożenie wiedzy na praktykę.
4. Zapewnienie przyjaznej młodzieży służby zdrowia.
5. Promowanie wolontariatu, wiarygodnego i godnego zaufania doradztwa oraz testów.
6. Praca z młodymi ludźmi, promowanie ich uczestnictwa w życiu społecznym.
7. Angażowanie młodych ludzi żyjących z HIV/AIDS.
8. Tworzenie bezpiecznego i wspomagającego środowiska.
9. Wyciągnięcie „pomocnej dłoni” do osób z grupy podwyższonego ryzyka.
10. Umacnianie partnerstwa, monitorowanie postępów.
HIV – jeden z czterech największych zabójców na świecie
Dwadzieścia lat po wykryciu wirusa, jasne stało się, że stoimy w obliczu jednej z najgroźniejszych epidemii w historii ludzkości. Do tej pory ponad 60 milionów ludzi zostało zakażonych wirusem. W samym 2001 roku na AIDS zmarło 3 miliony ludzi. Choroba ta zmniejsza średnią życia w wielu krajach. Ma niszczący wpływ na ogniska domowe, wspólnoty i całe społeczeństwa. Polityka narodowa oraz strategie dotyczące zredukowania ubóstwa powinny być dostosowane oraz odpowiednio wykorzystywane w walce przeciwko tej chorobie. Dopóki tak się nie stanie, AIDS będzie nadal zbierać swoje żniwo.
Istotnym aspektem walki z chorobą jest wyrobienie w ludziach zdolności do radzenia sobie z AIDS na wszystkich poziomach: rodzinnym, społecznym i międzynarodowym. Potrzebne są szerokie kampanie edukacyjne oraz punkty informacyjne. Należy zapewnić ludności odpowiednie środki ochrony: środki mające pośrednio zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się epidemii (np. likwidowanie nierówności czy zapewnianie nowych miejsc pracy), bezpośrednie drogi prewencji.
Wyznaczenie celów
Wyznaczono priorytety, które przyświecać mają organizacjom zwalczającym skutki choroby oraz zasięg jej występowania:
- zapewnienie środków finansowych na walkę z AIDS;
- zapewnienie szerokich programów prewencyjnych we wszystkich krajach przed 2005;
- zapewnienie przynajmniej 90% młodym ludziom w wieku 15-24 lata dostępu do edukacji zmniejszającej ryzyko zarażenia przed 2005 rokiem i 100% do 2010;
- zredukowanie o 25% wskaźnika zakażeń wśród ludzi w wieku 15-24 lata do 2005 roku w najbardziej zainfekowanych krajach i do 2010 roku na całym świecie;
- zmniejszenie wskaźnika dzieci urodzonych z HIV o 20% do 2005 roku i o 50% do 2010;
- szerzenie tolerancji dla osób żyjących z HIV/AIDS;
- uprawnienia dla kobiet jako istotny czynnik zwalczania podatności na HIV;
- rozwinięcie narodowych strategii umacniania służby zdrowia i opieki do 2003 roku;
- podjęcie odpowiedniego postępowania oraz zapewnienie opieki chorym i zakażonym.
Informacje także dostępne na stronach:
www.unaids.org
www.mg.co.za
Epidemia
W Południowej Afryce skala zarażeń HIV wciąż rośnie. W niektórych rejonach zainfekowanych jest ponad 40% ciężarnych kobiet. Iluzja dotycząca ustabilizowanej sytuacji w Afryce Zachodniej rozwiała się wraz z ponownym wybuchem epidemii. To samo dzieje się w Azji. W Indonezji, którą uznawano dotąd za rejon o znikomym występowaniu wirusa, rośnie wskaźnik zarażeń. W Europie Wschodniej i Środkowej Azji bardzo niebezpieczne okazało się rozpowszechniane twierdzenie, że choroba dotyka tylko „grupy podwyższonego ryzyka” (homoseksualiści, narkomani, prostytutki). Nawet w rozwiniętych krajach, gdzie w czołówkach gazet umieszczano apele o zmniejszeniu umieralności z powodu AIDS, wysoki wskaźnik infekcji pojawił się prawie niezauważalnie.
Kiedy HIV rozprzestrzenia się na tak szeroką skalę (ponad 1% populacji jest zainfekowany), liczba zarażonych wzrasta bardzo szybko. Tereny uznane za objęte generalną epidemią to m.in. Afryka, Ameryka Środkowa, niektóre rejony Azji i Karaiby. Ocenia się, że 4 na 5 nowych infekcji w skali światowej zachodzi właśnie na tych terenach.
Peter Piot, Dyrektor Wykonawczy UNAIDS, w przemówieniu otwierającym konferencję wzywał do podjęcia wyzwania rzuconego przez AIDS, wywiązania się ze zobowiązań, opracowania środków zaradczych, likwidowania przesądów, stosowania szczepień oraz zorganizowania 10 bilionów dolarów na walkę z AIDS. P. Piot ostrzegł, że niepowodzenie może uniemożliwić międzynarodowej społeczności dotrzymanie obietnicy i efektywne przeciwdziałanie tej chorobie.
Dzieci – niewinne ofiary AIDS
Według UNAIDS oraz UNICEF na świecie żyje obecnie 3,4 miliona sierot, których rodzice zmarli na AIDS. To trzykrotnie więcej niż sześć lat temu. Najwięcej osieroconych dzieci mieszka w Indiach, jednak procentowo najliczniejszą grupę stanowią maluchy w subsaharyjskiej Afryce. Pozostają bez jedzenia i opieki, wiele z nich opiekuje się umierającymi rodzicami, co z kolei negatywnie wpływa na ich psychikę. Często muszą zostawić szkołę i poszukać pracy, dziewczynki znajdują ją na ulicy. Zarażają się HIV od klientów, a obowiązek utrzymania rodziny spada na młodsze dzieci, które zarabiają w ten sam sposób - koło się zamyka.
Niektóre dzieci zarażają się od rodziców, czasem już w łonie matki. Ruszyła więc kampania mająca na celu zapobieganie przekazywania wirusa przez matki, polegająca na podawaniu ciężarnym kobietom leków antyretrowirusowych.
W Afryce Południowej, gdzie dziennie zaraża się około 1500 osób, a całkowita liczba osób zarażonych wynosi 4,7miliona, duńska organizacja o nazwie IBIS przygotowuje akcję walki z HIV/AIDS, która ma objąć swym działaniem cały kraj. Zaangażowano w nią aktorów działających na polu HIV/AIDS oraz środowiska oświatowe. IBIS zamierza też wspierać badania i lobbing. „Strategia przez nas przygotowana musi być realizowana przez stowarzyszenia i organizacje pozarządowe, które zajmują się bezpośrednio tematyką AIDS/HIV oraz tematyką praw dziecka. Być może razem uda nam się zmienić przyszłość” - powiedział Mark Milner, przedstawiciel IBIS w Afryce Południowej.
Szczególnie zagrożona młodzież
11,8 miliona młodzieży w wieku 15-25 lat żyje z HIV/AIDS. Każdego dnia prawie 6 000 młodych ludzi zaraża się wirusem HIV, jednak tylko niewielka ich część zadaje sobie z tego sprawę. Stanowią oni ponad połowę nowozainfekowanych!
Badania wykazały, że młodzież jest zainteresowana robieniem testów. Ponad 75% zdrowych młodych ludzi zamieszkujących Kenię i ok. 90% - Ugandę wyraziło chęć przebadania się pod kątem zarażenia wirusem HIV. Kluczem do zredukowania skali epidemii i walki z AIDS jest prewencja.
10 kroków prewencyjnych
Podczas Konferencji w Barcelonie powstał raport przedstawiający dziesięć kroków prewencyjnych w walce przeciwko HIV/AIDS:
1. Koniec milczenia, naznaczania, wstydu.
2. Zapewnienie młodym ludziom wiedzy i dostępu do informacji.
3. Wyposażenie młodzieży w umiejętności pozwalające na przełożenie wiedzy na praktykę.
4. Zapewnienie przyjaznej młodzieży służby zdrowia.
5. Promowanie wolontariatu, wiarygodnego i godnego zaufania doradztwa oraz testów.
6. Praca z młodymi ludźmi, promowanie ich uczestnictwa w życiu społecznym.
7. Angażowanie młodych ludzi żyjących z HIV/AIDS.
8. Tworzenie bezpiecznego i wspomagającego środowiska.
9. Wyciągnięcie „pomocnej dłoni” do osób z grupy podwyższonego ryzyka.
10. Umacnianie partnerstwa, monitorowanie postępów.
HIV – jeden z czterech największych zabójców na świecie
Dwadzieścia lat po wykryciu wirusa, jasne stało się, że stoimy w obliczu jednej z najgroźniejszych epidemii w historii ludzkości. Do tej pory ponad 60 milionów ludzi zostało zakażonych wirusem. W samym 2001 roku na AIDS zmarło 3 miliony ludzi. Choroba ta zmniejsza średnią życia w wielu krajach. Ma niszczący wpływ na ogniska domowe, wspólnoty i całe społeczeństwa. Polityka narodowa oraz strategie dotyczące zredukowania ubóstwa powinny być dostosowane oraz odpowiednio wykorzystywane w walce przeciwko tej chorobie. Dopóki tak się nie stanie, AIDS będzie nadal zbierać swoje żniwo.
Istotnym aspektem walki z chorobą jest wyrobienie w ludziach zdolności do radzenia sobie z AIDS na wszystkich poziomach: rodzinnym, społecznym i międzynarodowym. Potrzebne są szerokie kampanie edukacyjne oraz punkty informacyjne. Należy zapewnić ludności odpowiednie środki ochrony: środki mające pośrednio zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się epidemii (np. likwidowanie nierówności czy zapewnianie nowych miejsc pracy), bezpośrednie drogi prewencji.
Wyznaczenie celów
Wyznaczono priorytety, które przyświecać mają organizacjom zwalczającym skutki choroby oraz zasięg jej występowania:
- zapewnienie środków finansowych na walkę z AIDS;
- zapewnienie szerokich programów prewencyjnych we wszystkich krajach przed 2005;
- zapewnienie przynajmniej 90% młodym ludziom w wieku 15-24 lata dostępu do edukacji zmniejszającej ryzyko zarażenia przed 2005 rokiem i 100% do 2010;
- zredukowanie o 25% wskaźnika zakażeń wśród ludzi w wieku 15-24 lata do 2005 roku w najbardziej zainfekowanych krajach i do 2010 roku na całym świecie;
- zmniejszenie wskaźnika dzieci urodzonych z HIV o 20% do 2005 roku i o 50% do 2010;
- szerzenie tolerancji dla osób żyjących z HIV/AIDS;
- uprawnienia dla kobiet jako istotny czynnik zwalczania podatności na HIV;
- rozwinięcie narodowych strategii umacniania służby zdrowia i opieki do 2003 roku;
- podjęcie odpowiedniego postępowania oraz zapewnienie opieki chorym i zakażonym.
Informacje także dostępne na stronach:
www.unaids.org
www.mg.co.za
Przedruk, kopiowanie, skracanie, wykorzystanie tekstów (lub ich fragmentów) publikowanych w portalu www.ngo.pl w innych mediach lub w innych serwisach internetowych wymaga zgody Redakcji portalu.
Redakcja www.ngo.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
