11 lutego obchodzony był Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112, pod który można dzwonić bezpłatnie z telefonu stacjonarnego lub komórkowego na terenie całej Unii Europejskiej. W sierpniu minie 25 lat odkąd usługa ta została wprowadzona w życie. Mimo to wciąż tylko co drugi mieszkaniec wspólnoty wskazuje 112 jako numer pozwalający na uzyskanie pomocy we wszystkich krajach UE.
Europejski numer 112 dostępny jest bezpłatnie na obszarze całej Unii Europejskiej, a także w niektórych krajach spoza UE – np. w Szwajcarii. Ponadto, jest on dostępny na całym świecie w sieci komórkowej GSM. Poprzez numer 112 rozmówca uzyskuje połączenie ze specjalnie przeszkolonym operatorem. W zależności od krajowych regulacji, odpowiada on na zgłoszenie bezpośrednio lub przekazuje je do odpowiednich służb ratunkowych (lokalnej policji, straży pożarnej lub lokalnego pogotowia ratunkowego).
Numer 112 dostępny jest przez całą dobę, a osoba dzwoniąca może uzyskać pomoc nawet jeśli nie jest w stanie określić swojego położenia. Operatorzy sami lokalizują wtedy rozmówcę i przekazują tą informację służbom ratunkowym. W wielu krajach, operatorzy udzielają informacji i pomocy nie tylko w swoich językach narodowych, ale także w języku angielskim czy francuskim.
Numer 112 funkcjonuje obecnie we wszystkich państwach członkowskich UE równolegle z krajowymi numerami alarmowymi (np. 999 lub 110). Dania, Finlandia, Malta, Holandia, Portugalia, Rumunia oraz Szwecja postanowiły przyjąć numer 112 jako swój jedyny lub podstawowy krajowy numer alarmowy.
We wszystkich krajach UE, dzwoniąc na 112 można porozumieć się po angielsku. Taka możliwość istnieje również w Chorwacji, Islandii i Norwegii.
W 14 państwach (poza Belgią, Francją i Luksemburgiem) istnieje możliwość przyjmowania zgłoszeń w języku francuskim. Są to: Bułgaria, Czechy, Finlandia, Grecja, Hiszpania, Holandia Irlandia, Litwa, Niemcy, Norwegia, Polska, Rumunia, Słowacja i Włochy.
Języka niemieckiego można używać, korzystając z numeru 112 w 12 państwach (oprócz Austrii, Belgii, Luksemburga i Niemiec). Są to: Bułgaria, Czechy, Finlandia, Hiszpania, Holandia, Litwa, Norwegia, Polska, Rumunia, Słowacja, Węgry i Włochy.
Osoby posługujące się włoskim mogą w tym języku korzystać z numeru 112 w Chorwacji, Czechach, Hiszpanii, Rumunii i Słowenii.
Osoby posługujące się rosyjskim mogą uzyskać pomoc, korzystając z numeru 112 w Czechach, Estonii, Finlandii, na Litwie, Łotwie, w Polsce, Rumunii i na Słowacji.
W Wielkiej Brytanii centrale obsługujące numery alarmowe mogą korzystać ze wsparcia tłumaczeniowego w zakresie 170 języków, natomiast we Francji analogiczne służby obsługują 40 języków.
Historia numeru 112
Europejski numer alarmowy 112, wprowadzony został w 1991 r. jako jednolity, wspólny dla wszystkich państw członkowskich numer funkcjonujący obok krajowych numerów alarmowych w celu zwiększenie dostępności służb ratunkowych, zwłaszcza dla podróżnych. Od 1998 r. przepisy UE wymagają, aby państwa członkowskie gwarantowały bezpłatne połączenia z numerem 112 ze wszystkich sieci stacjonarnych i komórkowych.
Od 2003 r. operatorzy telekomunikacyjni mają obowiązek podawać służbom ratowniczym informacje na temat miejsca, w którym znajduje się osoba dzwoniąca, tak by służby te mogły szybko odnaleźć ofiary wypadku. Państwa członkowskie UE muszą również popularyzować wśród obywateli wiedzę na temat numeru 112.
Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112, ustanowiony w 2009 r. decyzją Komisji Europejskiej, Parlamentu Europejskiego oraz Rady UE, ma służyć rozpowszechnianiu wiedzy o tym numerze i zachęceniu władz krajowych do rozbudowy wielojęzycznej obsługi numeru alarmowego.
Znajomość numeru 112
Podejmowane przez Komisję Europejską inicjatywy promujące wiedzę o 112 pozostają więc niezwykle ważne dla poprawy świadomości na jego temat. Należą do nich m.in. kampanie we współpracy z firmami transportowymi, agencjami turystycznymi, a także dostępne na stronach KE materiały informacyjne.
Komisja podejmuje także współpracę z siecią Erasmus+, której Narodowe Agencje mają informować uczestników programu o numerze 112 i jego zastosowaniu. Komisarz ds. gospodarki cyfrowej i społeczeństwa, Günther Oettinger oraz komisarz Tibor Navracsics, odpowiedzialny za obszar edukacji, kultury, młodzieży i sportu podkreślają, że znajomość numeru jest szczególnie istotna dla młodych ludzi, coraz częściej podróżujących oraz wyjeżdżających na zagraniczne studia i do pracy.
