Publicystyka - ngo.pl

Artykuły 56 i 58 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską
sprzeciwiają się wprowadzaniu przez państwo członkowskie przepisów,
które obejmują darowizny na rzecz organizacji pozarządowych
przywilejami podatkowymi tylko wówczas, gdy organizacje te mają
siedzibę w danym państwie członkowskim – tak stwierdził rzecznik
generalny Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w opinii z 14
października 2008 r. w sprawie Hein Porsche (C-138/07).

Polskie przepisy, dotyczące przekazywania darowizn przez osoby
prywatne (fizyczne), jak i firmy (osoby prawne), pozwalają wspierać
(w ramach ustawowego limitu) organizacje pożytku publicznego
działające w Polsce, jak i w innych krajach Unii Europejskiej czy
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, chociaż w praktyce może to być
utrudnione. Na przykład z tego powodu, że podatnik musi posiadać
oświadczenie zagranicznej organizacji, że na dzień przekazywania
darowizn była ona równoważna z organizacją realizującą cele, o
których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 Ustawy o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie i prowadzącą działalność w sferze
zadań publicznych określonych w art. 4 tej samej ustawy.

Ewa Matyszewska z Gazety Prawnej zastanawia się, czy ta sama
zasada (o możliwości wspierania organizacji polskich i
zagranicznych) nie powinna dotyczyć również przekazywania 1%
podatku dla organizacji pożytku publicznego. Jak wiadomo – 1%
podatku można przekazać tylko organizacji wpisanej do polskiego
Krajowego Rejestru Sądowego.

Część ekspertów uważa, że ta zasada nie narusza prawa UE,
ponieważ 1% podatku nie jest darowizną. Anna Mazgal z Pozarządowego
Biura Rzecznictwa i Interwencji OFOP jest zdania, że 1% jest
częścią daniny publicznej, jaką możemy przekazać organizacji
pożytku publicznego. Dlatego ustawa o PIT przewiduje przekazywanie
1% tym organizacjom, które mają status pożytku publicznego tylko w
Polsce.

Inni eksperci wskazują jednak, że tak sformułowane przepisy
naruszają zasadę swobodnego przepływu kapitału w ramach Wspólnoty
Europejskiej.